La Vita E Adesso - Claudio Baglioni

La vita è adesso,

Nel vecchio albergo

Della terra e ognuno in una

Stanza e in storia di mattini piú legerri e cieli

Smarginati di speranza e di silenzi da ascoltare

E ti sorprenderai a cantare ma,

Non sai perché

La vita è adesso

Nei pomeriggi appena freschi

Che ti viene sonno e le campane

Girano le nuvole e piove

Sui capelli e sopra i tavolini

Dei caffè all’aperto

E ti domandi incerto chi sei tu

Sei tu, sei tu, sei tu,

Sei tu che spingi avanti il cuore, ed il lavoro duro

Si essere uomo e non sapere, cosa sarà il futuro

Sei tu, nel tempo che ci fa più grandi e soli in mezzo

al mondo

Con l’ansia di cercare insieme, un bene più profondo

E un altro che ti dia respiro e che si curvi verso te

Con una attesa di volersi di più senza capire cos'è

E tu che mi ricambi gli occhi in questo instante

immenso

Sopra il rumore della gente, dimmi se questo ha un

senso

La vita è adesso

Nell’aria tenera

Di un dopocena e musi

Di bambini contro i vetri e i prati che si lisciano

Come gattini e stelle che si appicciano ai lampioni

millioni

Mentre ti chiederai dove sei tu,

Sei tu, sei tu, sei tu

Sei tu che porterai il tuo amore per cento e mille

strade

Perchè non c'è mai fine al viaggio anche se un sogno

cade

Sei tu che hai un vento nuovo tra le braccia

Mentre mi vieni incontro

E imparerai che per morire ti basterà un tramonto

In una gioia che fa male di più della malinconia

E in qualunque sera ti troverai non ti buttare via

E non lasciare andare un giorno per ritovar te stesso

Figlio di un cielo così bello perché la vita è adesso

Leven is nu,

In het oude hotel

Van de aarde en elk in één

Kamer en geschiedenis van lichtere ochtenden en luchten

Uitgebreid met hoop en stiltes om naar te luisteren

En je zult jezelf betrappen op zingen, maar,

Je weet niet waarom

Leven is nu

Op nauwelijks koele middagen

Dat je slaperig wordt en de klokken

De wolken keren en het regent

Op het haar en op de tafels

van terrasjes

En je vraagt ​​je onzeker af wie je bent

Jij bent het, jij bent het, jij bent het

Jij bent degene die het hart naar voren duwt, en het harde werk

Ja, een man zijn en niet weten wat de toekomst zal zijn

Jij bent het, in de tijd die ons groter en alleen in het midden maakt

in de wereld

Met de gretigheid om samen een dieper goed te zoeken

En nog een die je adem geeft en naar je toe buigt

Met een wachttijd om meer te willen zonder te begrijpen wat het is

En jij die mijn ogen op dit moment teruggeeft

immens

Boven het lawaai van de mensen uit, vertel me of dit een...

gevoel

Leven is nu

In de zachte lucht

Van een after dinner en muziek

Van kinderen tegen de ramen en de gazons die zichzelf gladstrijken

Zoals kittens en sterren die zich vastklampen aan straatlantaarns

miljoen

Terwijl je je afvraagt ​​waar je bent,

Jij bent het, jij bent het, jij bent het

Jij bent het die je liefde voor honderdduizend zal dragen

straten

Omdat er nooit een einde komt aan de reis, ook al is het een droom

valt

Jij bent het die een nieuwe wind in je armen hebt

Als je me komt ontmoeten

En je zult leren dat een zonsondergang voldoende is om te sterven

In een vreugde die meer pijn doet dan melancholie

En welke avond je ook bent, gooi jezelf niet weg

En laat niet één dag los om jezelf te vinden

Zoon van zo'n mooie lucht want het leven is nu