Niente più - Claudio Baglioni

Tu sei quel respiro

Che mi toglie ancora il fiato

Il solo nome che mi viene

Come cerco le parole

E ho visto nubi andare altrove

E tu sei il cielo che restato

La luce che piange negli occhi

Quando piove con il sole

Tu sei la neve che ha imbiancato

I giorni grigi di una storia

La primavera che ha svegliato

Il tuo profumo che ho in memoria

Sei il senso che ho di me

Quello che fui insieme a te

Tra la gente e il mondo

Tu sei in cima e in fondo tu

Per prima tu

E niente pi

Niente come prima.

Tu sarai per sempre

Il mio peccato originale

In questa corsa per la vita

Tu sei il mio lavoro nero

Ed io non posso farne a meno

Farmi di te

E farmi male

Far tardi a leggere la notte

I tuoi pensieri col pensiero

Tu sei quel cagnolino ignaro

Che ho lasciato per la strada

E da quel giorno pago caro

E mi segue ovunque vada

Tu, sei il senso che ho di me

Quello che fui insieme a te

Tra la gente e il mondo

Tu, sei in cima e in fondo tu

Per prima tu

E niente pi

Niente pi di prima

Se torni qui

Tu non tornare

Siamo frecce

Da non voltare

Foglie sul viale

Che non puoi ridare

Al loro ramo

Il passato sale

Si scioglie

A dar sapore al futuro

Quello che pi

Non si perde

Non perdere

Quel che c' oltre il muro

Tu, sei il senso che ho di me

Quello che fui insieme a te

Tra la gente e il mondo

Tu, sei in cima e in fondo tu

Per prima tu

E niente pi

Niente dopo e prima

Tu che non fai rima tu

Niente pi

Niente pi.

Niente pi…

Jij bent die adem

Dat beneemt me nog steeds de adem

De enige naam die bij me opkomt

Hoe ik naar woorden zoek

En ik heb wolken ergens anders heen zien gaan

En jij bent de lucht die overbleef

Het licht dat huilt in de ogen

Als het regent met de zon

Jij bent de sneeuw die wit is geworden

De grijze dagen van een verhaal

De lente die wakker werd

Jouw parfum dat ik in mijn geheugen heb

Jij bent het gevoel dat ik van mij heb

Wat was ik met jou

Tussen de mensen en de wereld

Je staat bovenaan en je staat onderaan

Jij eerst

En niets meer

Niets zoals voorheen.

Je zal voor altijd zijn

Mijn erfzonde

In deze race voor het leven

Jij bent mijn zwarte baan

En ik kan niet zonder

Maak me van jou

En deed me pijn

Kom 's avonds laat met lezen

Jouw gedachten met gedachten

Jij bent dat nietsvermoedende hondje

Dat ik op straat heb achtergelaten

En sinds die dag heb ik duur betaald

En het volgt me waar ik ook ga

Jij, jij bent het gevoel dat ik van mij heb

Wat was ik met jou

Tussen de mensen en de wereld

Jij, jij staat bovenaan en onderaan jij

Jij eerst

En niets meer

Niets meer dan voorheen

Als je hier terugkomt?

Je komt niet terug

Wij zijn pijlen

Niet omdraaien

Bladeren op de laan

Dat je niet kunt teruggeven

Naar hun filiaal

Het verleden komt op

Het smelt

Om smaak te geven aan de toekomst

Wat meer

Het is niet verloren

Verlies niet

Wat is er buiten de muur

Jij, jij bent het gevoel dat ik van mij heb

Wat was ik met jou

Tussen de mensen en de wereld

Jij, jij staat bovenaan en onderaan jij

Jij eerst

En niets meer

Niets erna en ervoor

Jij die niet op jou rijmt

Niets meer

Niets meer.

Niets meer ...