Septembre 94 - Chimène Badi

Septembre 94, 12 ans

Nouvelle classe, 6ème C Mal au ventre, envie de pleurer

Debout dans les rangs

Collège trop grand

Le brouhaha, la cour

Trop d’enfants

Mathématiques, Mme Bonchant

Les divisions j’y arrive même pas à la maison

Tout se mélange tellement, tellement.

Comment vais-je faire?

Avec un compas et une équerre

J’ai pas d’idée, ça va passer

Et bientôt la cloche va sonner

(refrain)

J’essaye tellement que j’essaye

Je n’y arrive pas

Et si des fois ce monde était trop lourd pour moi?

J’essaye tellement que j’essaye

Je n’y arrive pas

Et si des fois ce monde

Ne me ressemblait pas?

Fauteuil dans le fond du bus

Assise à la place de Laura

Pas contente, elle me dit «bouge»

Je serre les dents, je ne bouge pas

Non, non

Joues rouges, déchiré mon blouson

A 18 heures, trop de questions

Alors, alors à l’unisson

Je ne veux plus y aller, non merci sans façon, pardon

Comment vais-je faire?

Je me sens pousser à l’envers

J’encaisse allez, ça va passer

Il est l’heure d’aller se coucher.

(refrain)

Janvier, cours de biologie/physique

Radiateur à côté

A la fenêtre, une heure allez

Encore un nuage, je nage dedans

Mes rêves, si quelqu’un les entend

Juré, craché, j’ai besoin d’air si mal à l’aise dans mes Nike Air

Dans ce vestiaire à pom pom girl j’attends, j’attends

Comment vais-je faire?

Comment remonter la rivière?

Même en apnée, vivons cachés

Jusqu’aux vacances de février.

(refrain)

Ce soir je suis seule à la maison

Dans ma chambre les enceintes à fond

Master, Blaster, Amsterdam

Par coeur Tracy Chapman

Le coeur à bloc

La chair de poule

Mon âme emportée par la foule

Je m’accroche qu'à ça

Je n’accroche que ça

Je m’invente, Paris, l’Olympia

94 september, 12 jaar oud

Nieuwe klas, 6e C Buikpijn, wil huilen

In de rijen staan

universiteit te groot

Het rumoer, de rechtbank

te veel kinderen

Wiskunde, mevrouw Bonchant

Divisies die ik thuis niet eens kan

Alles vermengt zich zo, zo veel.

Hoe ga ik het doen?

Met een kompas en een vierkant

Ik heb geen idee, het gaat over

En binnenkort gaat de bel

(Refrein)

Ik probeer zo hard dat ik het probeer

ik kan het niet

Wat als deze wereld soms te zwaar voor mij was?

Ik probeer zo hard dat ik het probeer

ik kan het niet

En als soms deze wereld

Leek niet op mij?

Fauteuil achter in de bus

Zittend in de plaats van Laura

Niet blij, zegt ze tegen me "verhuizen"

Ik bijt op mijn tanden, ik beweeg niet

Nee nee

Rode wangen, mijn jas gescheurd

Om 18.00 uur, teveel vragen

Zo, zo in koor

Ik wil niet meer gaan, nee bedankt echt niet, sorry

Hoe ga ik het doen?

Ik voel mezelf ondersteboven duwen

Ik ben aan het verzilveren, het gaat voorbij

Het is bedtijd.

(Refrein)

Januari, biologie/natuurkunde les

Radiator naast

Bij het raam, een uur gaan

Nog een wolk, ik zwem erin

Mijn dromen, als iemand ze hoort

Zweer, spuug, ik heb lucht nodig die zo ongemakkelijk is in mijn Nike Air

In deze kleedkamer van cheerleaders wacht ik, wacht ik

Hoe ga ik het doen?

Hoe de rivier op te gaan?

Zelfs in apneu, leef verborgen

Tot februari vakantie.

(Refrein)

Vanavond ben ik alleen thuis

In mijn slaapkamer schetterende speakers

Meester, Blaster, Amsterdam

Van harte Tracy Chapman

Het hart racen

Kippevel

Mijn ziel meegesleept door de menigte

daar klamp ik me aan vast

Ik hou me hier alleen aan

Ik vind mezelf uit, Parijs, de Olympia