Ce qui m'anime - Chimène Badi

Parfois me reviennent

Comme une rengaine

Des visages du passé

Comme elle me retiennent

Ces douleurs anciennes

Moi, qui cherche à m'évader

Parfois je les entends

Toutes ces voix d’avant

Dans mon sommeil, elles m’appellent

Là, à bout pourtant

Aujourd’hui, je comprends

Que si j’avance, c’est grâce à elles

Toutes ces lignes dans mes mains

Comme des signes que tout va bien

Et qu’on se relève à chaque fois

Les alliés, ça va, ça vient

Mais ce qu’il reste à la fin

C’est cette lumière-là au fond de moi

Forte et fragile, je suis tout à la fois

Je sais d’où je viens et je sais pourquoi

Il m’anime, ce diamant en moi

Plus fière et plus solide qu’un soldat

Ce qui m’anime, ce qui m’anime me sauvera

Forte et fragile, forte et fragile tout à la fois

On m’abîme, mais ne me brise pas

Il y a ces impasses

Ces vies que l’on chasse

Pour ne choisir qu’une d’entre elles

Les certitudes s’effacent

Certains liens se cassent

Mais nous ramènent à l’essentiel

À ces lignes dans nos mains

Comme des signes que tout va bien

Et qu’on se relève à chaque fois

Les alliés, ça va, ça vient

Mais ce qu’il reste à la fin

C’est cette lumière-là au fond de moi

Forte et fragile, je suis tout à la fois

Je sais d’où je viens et je sais pourquoi

Il m’anime, ce diamant en moi

Plus fière et plus solide qu’un soldat

Ce qui m’anime, ce qui m’anime me sauvera

Forte et fragile, forte et fragile tout à la fois

On m’abîme, mais ne me brise pas

Il y a ce qu’on sait

Il y a ce qu’on croit

Et ce qu’on nous dit pas

Il y a ce qu’on sait

Il y a ce qu’on croit

Et ce qu’on nous dit pas

Forte et fragile, je suis tout à la fois

Je sais d’où je viens et je sais pourquoi

Il m’anime, ce diamant en moi

Plus fière et plus solide qu’un soldat

Ce qui m’anime, ce qui m’anime me sauvera

Forte et fragile, forte et fragile tout à la fois

On m’abîme, mais ne me brise pas

On m’abîme, mais ne me brise pas

On m’abîme, mais ne me brise pas

Kom soms bij mij terug

Als een slogan

Gezichten uit het verleden

Hoe ze me tegenhouden

Deze oude pijnen

Ik, die probeert te ontsnappen

Soms hoor ik ze

Al die stemmen van vroeger

In mijn slaap bellen ze me

Daar, aan het eind van de dag

Vandaag begrijp ik

Dat als ik vooruit ga, het dankzij hen is

Al deze lijnen in mijn handen

Zoals tekenen dat alles in orde is

En we staan ​​elke keer op

De bondgenoten, het gaat, het komt

Maar wat blijft er uiteindelijk over?

Het is dat licht in mij

Sterk en breekbaar, ik ben beide

Ik weet waar ik vandaan kom en ik weet waarom

Het bezielt me, deze diamant in mij

Trotser en sterker dan een soldaat

Wat mij drijft, wat mij drijft zal mij redden

Sterk en breekbaar, sterk en breekbaar tegelijk

Ze beschadigen me, maar breken me niet

Er zijn deze doodlopende wegen

Deze levens waarop we jagen

Om er maar één te kiezen

zekerheden vervagen

Sommige links breken

Maar breng ons terug naar de basis

Om deze regels in onze handen

Zoals tekenen dat alles in orde is

En we staan ​​elke keer op

De bondgenoten, het gaat, het komt

Maar wat blijft er uiteindelijk over?

Het is dat licht in mij

Sterk en breekbaar, ik ben beide

Ik weet waar ik vandaan kom en ik weet waarom

Het bezielt me, deze diamant in mij

Trotser en sterker dan een soldaat

Wat mij drijft, wat mij drijft zal mij redden

Sterk en breekbaar, sterk en breekbaar tegelijk

Ze beschadigen me, maar breken me niet

Er is wat we weten

Er is wat we geloven

En wat ons niet wordt verteld

Er is wat we weten

Er is wat we geloven

En wat ons niet wordt verteld

Sterk en breekbaar, ik ben beide

Ik weet waar ik vandaan kom en ik weet waarom

Het bezielt me, deze diamant in mij

Trotser en sterker dan een soldaat

Wat mij drijft, wat mij drijft zal mij redden

Sterk en breekbaar, sterk en breekbaar tegelijk

Ze beschadigen me, maar breken me niet

Ze beschadigen me, maar breken me niet

Ze beschadigen me, maar breken me niet