Au juste milieu - Chimène Badi

Juste entre la femme et l’enfant

Entre désir et sentiment

Entre les sourires d’une môme

Et les mêmes qui provoquent les Hommes

Entre la force que l’on perçoit

Et la fragilité en moi

De mes certitudes à mes doutes

Dans mes impasses ou sur ma route

Je cherche l'équilibre précaire

Où tout ce qui vibre me rend fière

Loin de mes tremblements de terre

Pour que mon ciel s'éclaire

Il y a un chemin

Entre tout et rien

Au juste milieu

Au juste milieu

Je resterai quand même

La femme qui t’aime

Et celle que tu aimes

Au juste milieu

Mais pas au mépris

De celle que je suis

Pour une vie plus sereine

Et même peut-être de la tienne et la mienne

Au juste milieu

Entre le nous et l'égoïsme

De nos vertiges au réalisme

Entre les fous rires et les peines

Se laisser un peu d’oxygène

Entre fusion et liberté

De la passion à la durée

Le bien à son mal nécessaire

Mêler la confiance au mystère

Je ne veux pas mentir

Tu le sais

Mais t’ouvrir

Mon jardin secret

C’est malgré moi

Donner la clé

Qui peut nous enfermer

(au refrain)

Et le temps passe

Et moi j’apprends

Je trouve ma place

Où je t’attends

Je me sens reine

Ou j’ai le blues

Parfois lointaine

Parfois jalouse

Et si tu t’en fous

Ou si tu m’en veux

Moi j’aimerais mieux

Un juste milieu

(au refrain)

Recht tussen vrouw en kind

Tussen verlangen en gevoel

Tussen de glimlach van een kind

En dezelfde die mannen provoceren

Tussen de kracht die men waarneemt

En de kwetsbaarheid in mij

Van mijn zekerheden naar mijn twijfels

In mijn doodlopende straat of onderweg

Ik zoek het precaire evenwicht

Waar al dat vibreert me trots maakt

Ver van mijn aardbevingen

Om mijn lucht te laten oplichten

Er is een weg

Tussen alles en niets

Middenin

Middenin

Ik zal nog steeds blijven

De vrouw die van je houdt

En degene van wie je houdt

Middenin

Maar niet in strijd

Van wie ik ben

Voor een rustiger leven

En misschien zelfs de jouwe en de mijne

Middenin

Tussen ons en egoïsme

Van onze duizeligheid naar realisme

Tussen het gegiechel en het verdriet

Krijg wat zuurstof

Tussen fusie en vrijheid

Van passie tot duur

Het goede tot het noodzakelijke kwaad

Vertrouwen mengen met mysterie

Ik wil niet liegen

Je weet wel

Maar doe open

mijn geheime tuin

Het is ondanks mij

geef de sleutel

Wie kan ons opsluiten

(in koor)

En de tijd verstrijkt

En ik ben aan het leren

Ik vind mijn plek

waar ik op je wacht

ik voel me koningin

Of heb ik de blues

soms afstandelijk

Soms jaloers

En als het je niet kan schelen

Of als je boos op me bent

Ik zou het beter willen

Een gulden middenweg

(in koor)