Solitary Waves - Chalice

The change is made within an innocent breath

A veil around an existence

Accursed with a solitary death

Dancing a line of unending decline

Over chasms I knew not to be

A wave of emotions 'pon desolate oceans

That drown in a lust to be free

Though birds may sing it is oft unsure

Does the joy of life from their spirits stem?

To grace the skies yet shy away

From the eyes that most adore them

All that is hurt and all that is loved are one

Does the blood on these hands

Now dry in the heat of the sun?

Admist a sea of tranquility

Must I writhe on a desperate shore?

A spirit and mind no longer aligned

With an honour I cannot restore

Guilt shall feed the nightmares

That I slumber with this eve

Tomorrow I must walk among the shame

How sad it is, a mind that

Harboured such control and pride

Is now the sickened brethren of the lame

De verandering wordt binnen een onschuldige ademtocht gemaakt

Een sluier rond een bestaan

Vervloekt met een eenzame dood

Een lijn van oneindige daling dansen

Over kloven waarvan ik wist dat het niet zou zijn

Een golf van emoties 'pon desolate oceanen'

Die verdrinken in een lust om vrij te zijn

Hoewel vogels kunnen zingen, is het vaak onzeker

Komt de vreugde van het leven voort uit hun geest?

Om de lucht te sieren en toch terug te schrikken

Van de ogen die ze het meest aanbidden

Alles wat gekwetst is en alles wat geliefd is, is één

Zit het bloed aan deze handen?

Nu drogen in de hitte van de zon?

Beleef een zee van rust

Moet ik kronkelen op een wanhopige kust?

Een geest en geest zijn niet langer op één lijn

Met een eer die ik niet kan herstellen

Schuld zal de nachtmerries voeden

Dat ik sluimer met deze avond

Morgen moet ik tussen de schaamte lopen

Hoe triest is het, een geest die

Had zoveel controle en trots

Zijn nu de zieke broeders van de kreupelen?