Catalepsy In Staccato Rain - Chalice

My better self was always born tomorrow

Though the wings of failed seraphs I would borrow

As nights became obsessed with introspection

The days a contravention of reflection

Within the id a stranger did I form

A lily on the waters of a storm

I always searched the mountain for the chasm

The catalepsy caught within the spasm

I can feel no more as this empty shell

I can feel no more as this empty shell

Delusions in the grandeur of the dawn

My better self, in essence, was stillborn

Mijn betere zelf werd altijd morgen geboren

Hoewel ik de vleugels van mislukte serafs zou lenen

Terwijl nachten geobsedeerd raakten door introspectie

De dagen een strijd met reflectie

Binnen de id heb ik een vreemdeling gevormd

Een lelie op het water van een storm

Ik zocht altijd de berg af naar de kloof

De catalepsie gevangen in de spasme

Ik kan niet meer voelen als deze lege huls

Ik kan niet meer voelen als deze lege huls

Waanideeën in de grootsheid van de dageraad

Mijn betere zelf was in wezen doodgeboren