Quand la nuit tombe - Carrousel

Il y a de l’espace

Jusqu'à l’horizon

Là ou le vent se casse

Sans dire son nom

J’ai les jambes qui tracent

A l’ombre des géants

Suivre les trains qui passent

Me demander comment

Ils traversent la nuit

Sans lui foncer dedans

J’aimerais bien aussi

Partir en sifflotant

Il y a des ennuis

Des échecs encombrants

Que la mémoire oublie

Jamais pour bien longtemps

Tout ce qu’on n’a pas choisi

Et pourtant bien présent

Regarder passer la vie

Me demander comment

Elle traverse la nuit

Sans lui foncer dedans

J’aimerais bien aussi

Partir en sifflotant

Quand la nuit tombe

Je me relève

Er is ruimte

naar de horizon

Waar de wind breekt

Zonder zijn naam te zeggen

Ik heb benen die sporen

In de schaduw van reuzen

Volg passerende treinen

vraag me hoe

Ze lopen door de nacht

Zonder hem tegen te komen

ik zou ook graag willen

weg fluiten

Er zijn problemen

Omslachtige storingen

Die herinnering vergeet

nooit voor lang

Alles wat we niet hebben gekozen

En toch heel aanwezig

Kijk hoe het leven voorbijgaat

vraag me hoe

Ze loopt door de nacht

Zonder hem tegen te komen

ik zou ook graag willen

weg fluiten

Als de nacht valt

ik sta weer op