Jardin d'hiver - Carrousel

Je ne saurais pas dire

En ai-je seulement l’envie

Il y a des pages qu’on déchire

Et d’autres qu’on relit

Je ne saurais mentir

Est-il mieux de taire

Ce qui ferait fuir

Les plus téméraires

Je ne saurais pas dire

Ce qui reste en travers

Qui ne demande qu'à sortir

Un peu acide un peu amer

Je ne saurais mentir

Dans le seul but de plaire

À tous les souvenirs

Qu’on a laissés derrière

Alors

Je cultive en moi un jardin d’hiver

A l’abri du froid et des coups de colère

Je voudrais voir fleurir

A l’abri du tonnerre

Les histoires qu’on admire

Dans les yeux de nos pères

Je voudrais retenir

Les regards de nos mères

Qu’on a vu tant rire

Et qu’on a rendu fières

Je voudrais voir fleurir

A l’abri de l’hiver

Encore une fois ton sourire

Ce qu’il garde de mystère

Je voudrais retenir

Le plus éphémère

Ou le voir revenir

A la vitesse de l'éclair

Je cultive en moi un jardin d’hiver

A l’abri du froid et des coups de colère

ik kan het niet zeggen

Wil ik zelfs?

Er zijn pagina's die we scheuren

En anderen die we herlezen

ik kan niet liegen

Is het beter om te zwijgen?

Wat zou afschrikken?

De meest gedurfde

ik kan het niet zeggen

Wat blijft door

Wie wil er gewoon uit

Een beetje zuur een beetje bitter

ik kan niet liegen

Met als enig doel om te behagen

Op alle herinneringen

Wat we achterlieten

Dus

Ik cultiveer in mij een wintertuin

Veilig voor de kou en de slagen van woede

Ik wil graag bloeien

Beschutting tegen de donder

De verhalen die we bewonderen

In de ogen van onze vaders

ik wil graag vasthouden

De ogen van onze moeders

Dat we zoveel zagen lachen

En we maakten trots

Ik wil graag bloeien

Beschutting tegen de winter

Nogmaals je glimlach

Wat het voor mysterie houdt

ik wil graag vasthouden

de meest kortstondige

Of hem terug zien komen

Razendsnel

Ik cultiveer in mij een wintertuin

Veilig voor de kou en de slagen van woede