Fado Penélope - Carlos Do Carmo

Sagrado é este fado que te canto

Do fundo da minha alma tecedeira

Da noite do meu tempo me levanto

E nasço feito dia á tua beira

E nasço feito dia á tua beira

Passei por tantas portas já fechadas

C’o a dor de me perder pelo caminho

A solidão germina nas mãos dadas

Que dão a liberdade ao passarinho

Que dão a liberdade ao passarinho

Enquanto meu amor anda em viagem

Fazendo a guerra santa ao desespero

Eu encho o meu vazio de coragem

Fazendo e desfazendo o que não quero

Fazendo e desfazendo o que não quero

Eu encho o meu vazio de coragem, de coragem, coragem, coragem …

A fome de estar vivo é tão entensa

Paixão que se alimenta do perigo

Do chão em que se increve a minha crença

Só ter por garantia ser antigo

Só ter por garantia ser antigo

Heilig is deze fado die ik voor je zing

Uit de bodem van mijn wevende ziel

Vanaf de nacht van mijn tijd sta ik op

En ik ben geboren gemaakt dag aan jouw zijde

En ik ben geboren gemaakt dag aan jouw zijde

Ik ging door zoveel deuren die al gesloten waren

Met de pijn om mezelf onderweg te verliezen

Eenzaamheid ontkiemt in hand in hand

Dat geeft de vogel vrijheid

Dat geeft de vogel vrijheid

Terwijl mijn liefde op reis is

Heilige oorlog voeren tot wanhoop

Ik vul mijn leegte met moed

Doen en ongedaan maken wat ik niet wil

Doen en ongedaan maken wat ik niet wil

Ik vul mijn leegte met moed, moed, moed, moed...

De honger om te leven is zo intens

Passie die zich voedt met gevaar

Vanaf de verdieping waar mijn geloof is ingeschreven

Zorg ervoor dat je oud bent

Zorg ervoor dat je oud bent