Pianto Noisy - Carl Brave

Io co' un mal di testa, porco *** umbriaco lesso

Non capisco che sta a di' alle guardie fuori dal cancello

'Sta sera ho perso il cellulare e ho preso pure un destro

Lei mi diceva prima non beveva tanto spesso

Anche io è da un po' che non so' più lo stesso

Mi guarda e ride, io non riesco a dire «a»

La sua amica sul sofà, in tv la Serie A

Io per terra come un verme, come una radice

Lei si tocca la narice

Sorride ma non è felice

Vede il quadro uscire via dalla cornice

Non riesco a capire quello che dice in bocca sa di vernice

Il mio cuore paonazzo

Rallentiamo l’andazzo

Fuori pioggia di ghiacco

Sotto un tetto a Testaccio (ehi)

Lei apre i rubinetti

Borse sotto gli occhi oasi

Vorrei bere dal suo pianto noisy

Arrotati pe' questo prodotto

Sette anni pe' uno specchio rotto

Noi autodistruttivi kamikaze

T’ho preso tutto, ma non t’ho mai detto grazie

E ti prego di accorciare le distanze

Non bastano due stanze

A divide' i nostri cuori magneti

Grandi come pianeti

Tutt’uno con le pareti

La tua pelle di seta, ho scordato quello che eri

I tuoi nei, bei momenti tuoi, quelli miei

I sorrisi quelli veri a trentadue quando non c’era lei

Al polso un Rolex fatto a morsi, denti tuoi sui polsi

Io che mi sento ricco vero come quando svolti

Tu che sorridi sul divano nei tuoi occhi rossi

Sei bella vera sempre non mi importa ciò che indossi

Ik heb hoofdpijn, varken *** umbriaco gekookt

Ik begrijp niet dat het aan de bewakers buiten de poort is

'Vanavond verloor ik mijn gsm en ging ik ook naar rechts

Ze vertelde me altijd dat ze niet zo vaak dronk

Ik weet het ook al een tijdje niet meer

Hij kijkt me aan en lacht, ik kan geen "tegen" zeggen

Haar vriend op de bank, Serie A op TV

Ik op de grond als een worm, als een wortel

Ze raakt haar neusgat aan

Hij lacht maar is niet blij

Hij ziet het schilderij uit de lijst komen

Ik kan niet begrijpen wat ze zegt in haar mond smaakt naar verf

Mijn paarse hart

Laten we het tempo vertragen

IJsregen buiten

Onder een dak in Testaccio (hey)

Ze draait de kranen open

Wallen onder de ogen oase

Ik zou graag willen drinken van haar luidruchtige kreet

Oprollen voor dit product

Zeven jaar voor een kapotte spiegel

Wij zelfvernietigende zelfmoordterroristen

Ik heb alles van je afgenomen, maar ik heb nooit bedankt

En verkort alstublieft de afstand

Twee kamers zijn niet genoeg

Een verdeelde onze harten magneten

Zo groot als planeten

Een met de muren

Je zijdezachte huid, ik ben vergeten wat je was

Jouw moedervlekken, jouw mooie momenten, de mijne

De echte glimlach op haar tweeëndertigste als ze er niet was

Een hapklare Rolex om je pols, je tanden om je polsen

Ik die me rijk voel net zo waar als wanneer je je ontvouwt

Jij lacht op de bank in je rode ogen

Je bent mooi, waar altijd, het kan me niet schelen wat je draagt