Shangai - Carl Brave

Ehi, siamo due gocce d’acqua in un mare di guai

Ehi, due gemelli che non si incontrano mai, mai

Una scommessa persa da giocare alla Snai

Il bastoncino che fa casca' tutta Shangai

La pioggia picchia, la luna storta

Noi stiamo in dritta mentre torniamo dal matrimonio

Sul cellulare saluta Antonio, tu che mi mandi al manicomio

Che pure Ghandi avrebbe in bocca una bestemmia

Solo la luce di un’insegna, la strada è buia

Ce n'è rimasta solo mezza, famo alla turca

E mi ritiri tutto fuori, come una purga

Le mie mani sul volante, la tua bocca sul

Ci sta il blocco delle guardie, ci lampeggian su

E quante volte che ti penso e butto un occhio su

Aspetto invano la tua voce che ricaschi giù

E dici che per te è finita, è finita qua

Che non ti senti più capita, bla bla bla

Ho esagerato con il vino e lo champagne

C'è rimasto solo un niente di dignità

Verso in terra mezzo sorso per chi non c'è più

Brindo a quello che eravamo, ora sei solo tu

Cin cin, cheers

E dici che per te è finita, è finita qua

Che non ti senti più capita, bla bla bla

Ho esagerato con il vino e lo champagne

C'è rimasto solo un niente di dignità

Verso in terra mezzo sorso per chi non c'è più

Brindo a quello che eravamo, ora sei solo tu

Cin cin, cheers

Lampioni spenti, buio pesto, vado lento

Ma c'è un silenzio, pare una sala d’aspetto

Tu sei girata, le ginocchia verso il centro

E fai un saltino ad ogni buca nel cemento

Il finestrino un filo aperto

Suona il vento come stesse facendo un concerto

Lei non mi parla per dispetto

Non capisce che se dico ciò che penso è solo per rispetto

Nel cruscotto i documenti, il tuo rossetto, i fazzoletti Tempo

L’ombra del mio portafoglio perso in un hotel di Londra

Per te ero un cimitero di bicchieri

Che ha affogato quasi tutti i miei peggiori dispiaceri

Ma siamo sulla Nomentana e ti sei addormentata

Prendo un caffè in un bar di loschi, situa malfamata

Due mestieranti stanno in pausa insieme all’Ama

Saluto tutti e con un cenno, vado a casa

Le sirene cantano di notte dentro la città

Come una zitella si tuffano su quel magreb come fosse un bouquet

Famo passi avanti ma è come su un tapis roulant

So che prima o poi sparirà anche il ricordo di te

E dici che per te è finita, è finita qua

Che non ti senti più capita, bla bla bla

Ho esagerato con il vino e lo champagne

C'è rimasto solo un niente di dignità

Verso in terra mezzo sorso per chi non c'è più

Brindo a quello che eravamo, ora sei solo tu

Cin cin, cheers

E dici che per te è finita, è finita qua

Che non ti senti più capita, bla bla bla

Ho esagerato con il vino e lo champagne

C'è rimasto solo un niente di dignità

Verso in terra mezzo sorso per chi non c'è più

Brindo a quello che eravamo, ora sei solo tu

Cin cin, cheers

Hé, we zijn twee druppels water in een zee van problemen

Hé, tweelingen die elkaar nooit, nooit ontmoeten

Een verloren weddenschap om bij Snai . te spelen

De stok waardoor hij overal in Shanghai valt

De regen klettert, de maan staat scheef

We zijn aan de goede kant als we terug komen van de bruiloft

Zeg op de mobiele telefoon hallo tegen Antonio, jij die me naar het gesticht heeft gestuurd

Dat Ghandi ook een godslastering in zijn mond zou hebben

Alleen het licht van een bord, de straat is donker

Er is nog maar de helft over, Turkse stijl

En je trekt alles uit mij, als een zuivering

Mijn handen aan het stuur, jouw mond op de

Er is een blok bewakers, ze flitsen erop

En hoe vaak ik aan je denk en een oog op je werp

Ik wacht tevergeefs tot je stem terugvalt

En je zegt dat het voorbij is voor jou, het is hier voorbij

Dat je je niet meer begrepen voelt, bla bla bla

Ik overdreef het met de wijn en champagne

Er is niets meer over van waardigheid

Ik giet een halve slok op de grond voor degenen die er niet meer zijn

Ik drink op wat we waren, nu ben jij het gewoon

Proost, proost

En je zegt dat het voorbij is voor jou, het is hier voorbij

Dat je je niet meer begrepen voelt, bla bla bla

Ik overdreef het met de wijn en champagne

Er is niets meer over van waardigheid

Ik giet een halve slok op de grond voor degenen die er niet meer zijn

Ik drink op wat we waren, nu ben jij het gewoon

Proost, proost

Straatverlichting uit, aardedonker, ik ga langzaam

Maar er is stilte, het lijkt wel een wachtkamer

Je bent gedraaid, knieën naar het midden

En spring bij elk gat in het beton

Het raam stond een beetje open

Speel de wind alsof het een concert was

Ze praat niet tegen me uit wrok

Hij begrijpt niet dat als ik zeg wat ik denk dat het alleen uit respect is

In het dashboard, je documenten, je lippenstift, je Tempo-zakdoeken

De schaduw van mijn portemonnee verloren in een hotel in Londen

Voor jou was ik een kerkhof van glazen

Die bijna al mijn ergste verdriet verdronk

Maar we zijn op de Nomentana en je viel in slaap

Ik drink koffie in een schaduwrijke bar, een schaduwrijke plek

Twee handelaars hebben samen met Ama . pauze

Ik groet iedereen en met een knikje ga ik naar huis

De sirenes zingen 's nachts in de stad

Als een oude vrijster duiken ze die Maghreb in alsof het een boeket is

Ik zet stappen naar voren, maar het is als op een loopband

Ik weet dat vroeg of laat zelfs de herinnering aan jou zal verdwijnen

En je zegt dat het voorbij is voor jou, het is hier voorbij

Dat je je niet meer begrepen voelt, bla bla bla

Ik overdreef het met de wijn en champagne

Er is niets meer over van waardigheid

Ik giet een halve slok op de grond voor degenen die er niet meer zijn

Ik drink op wat we waren, nu ben jij het gewoon

Proost, proost

En je zegt dat het voorbij is voor jou, het is hier voorbij

Dat je je niet meer begrepen voelt, bla bla bla

Ik overdreef het met de wijn en champagne

Er is niets meer over van waardigheid

Ik giet een halve slok op de grond voor degenen die er niet meer zijn

Ik drink op wat we waren, nu ben jij het gewoon

Proost, proost