Sonrio (La Vita Com'è) - Max Gazzè, Alvaro Soler

Sé que no puedo pretender

Buscarte en el silencio pienso

Que pierdo tu mirada sin querer

No puedo entender cómo el amor se escapa y tapa

Todo aquello que algún día fue

Se fue

Mírame en mi espejo recuerdo el ayer

Aún sin ver la salida sonrío a la vida

Y me tomo un café

Matando el tiempo

Probando la automeditación y canto con la cabeza

Y me separo del dolor que me provoca el terrible recuerdo que guardo de tí

Por el camino te perdí

Puede que ya no te contente

Pero desvaneció en al adiós

Es cosa de los dos

Pero tu decidiste te fuiste

Lo entiendo pero qué le voy a hacer no sé

Mírate removiendo el pasado porque

Actitud positiva sonrío a la vida con otro café

Matando el tiempo

Probando la automeditación y canto con la cabeza

Y me separo del dolor que me provoca el terrible recuerdo que guardo de tí

Indiferente mi mente los ecos de aquellas malas lenguas que

Me han dicho

He oido cosas sobre de tí que ya no quiero ni saber

Mira el recuerdo que guardo de tí

Y me separo del dolor que me provoca el terrible recuerdo que guardo de tí

Mírame en mi espejo recuerdo el ayer

Aun sin ver la salida sonrío a la vida

Y me tomo un café

Matando el tiempo

Probando la automeditación y canto con la cabeza

Y me separo del dolor que me provoca el terrible recuerdo que guardo de tí

Indiferente mi mente los ecos de aquellas malas lenguas que

Me han dicho

He oido cosas sobre tí que ya no quiero ni saber

Mira el recuerdo que guardo de tí

Pero historias sobre mi puede que nunca escucharás

Y qué recuerdo te queda de mí

Ik weet dat ik niet kan doen alsof

Op zoek naar jou in de stilte denk ik

Dat ik onbedoeld je blik verlies

Ik kan niet begrijpen hoe liefde wegglipt en bedekt

Al die ene dag was

Hij ging

Kijk naar me in mijn spiegel, ik herinner me gisteren

Zelfs zonder de uitgang te zien lach ik naar het leven

En ik heb koffie

tijd doden

Zelfmeditatie proberen en zingen met mijn hoofd

En ik scheid mezelf van de pijn veroorzaakt door de vreselijke herinnering die ik aan je bewaar

Ik ben je onderweg kwijtgeraakt

Misschien ben je niet meer gelukkig

Maar vervaagd tot afscheid

Het is een ding van de twee

Maar je besloot dat je wegging

Ik begrijp het, maar wat moet ik doen, ik weet het niet

Kijk eens hoe je het verleden wakker schudt, want

Positieve houding Ik lach naar het leven met nog een koffie

tijd doden

Zelfmeditatie proberen en zingen met mijn hoofd

En ik scheid mezelf van de pijn veroorzaakt door de vreselijke herinnering die ik aan je bewaar

Onverschillig mijn geest de echo's van die slechte tongen die

ik heb vernomen

Ik heb dingen over je gehoord die ik niet eens meer wil weten

Kijk naar de herinnering die ik aan je bewaar

En ik scheid mezelf van de pijn veroorzaakt door de vreselijke herinnering die ik aan je bewaar

Kijk naar me in mijn spiegel, ik herinner me gisteren

Zelfs zonder de uitgang te zien lach ik naar het leven

En ik heb koffie

tijd doden

Zelfmeditatie proberen en zingen met mijn hoofd

En ik scheid mezelf van de pijn veroorzaakt door de vreselijke herinnering die ik aan je bewaar

Onverschillig mijn geest de echo's van die slechte tongen die

ik heb vernomen

Ik heb dingen over je gehoord die ik niet eens meer wil weten

Kijk naar de herinnering die ik aan je bewaar

Maar verhalen over mij die je misschien nooit hoort

En welke herinnering heb je aan mij