Как тюлень стал тюленем - Борис Заходер

Вышло вот какое дело:

Моль

Тюленью шубу съела.

На дворе трещит мороз,

А Тюлень и гол и бос!

Побежал Тюлень к Еноту:

— Не в чем выйти на работу!

Дай мне шубу, куманек!

Одолжи хоть на денек!

Отвечал Енот со смехом:

— Дорожу

Своим я мехом!

Что ж ты,

Глупенький зверек,

Шубу плохо так берег?

— Дайте шубу мне, бобры!

Дайте, будьте так добры!

—

А бобры ему в ответ:

— Лишней шубы, братец, нет!

— Может, мне помогут лисы?

— Что ты!

Мы и сами лысы!

Ты бы лучше сбегал

К Волку —

Там скорей добьешься толку!

— Нет, спасибо!

Ради шубы

Не полезу к Волку в зубы!

Лучше я схожу

К Моржу —

Может, шубу

Одолжу…

Но и Морж ответил хмуро:

— Дорога своя мне шкура!

Не могу ж я лезть из кожи,

Хоть с тобою мы

И схожи…

Бегал, бегал наш Тюлень,

Позабыв былую лень:

Был у Выдры,

У Хорька,

У Ежа,

У Хомяка,

Был у Норки,

У Куницы —

Ничего не смог добиться.

Даже лучший друг —

Барсук —

Буркнул:

— Нынче недосуг!

—

А сердитый зверь Опоссум

Дверь захлопнул

Перед носом!

Постоял Тюлень

У двери…

— Боже мой!

Какие звери!

—

Мех собрал свой

По клочку

И поплелся

К Скорняку…

Шил Скорняк,

Чинил Скорняк,

Примерял и так и сяк:

Тут подрежет, там латает

Меха

Явно

Не хватает!

Вышла у него шубенка,

Как на малого ребенка.

Эту шубу

Целый день

Натянуть не мог Тюлень.

Еле-еле

Застегнулся,

Шаг шагнул —

И растянулся!

Крикнул он на Скорняка:

— Шуба слишком коротка!

Это просто явный брак!

В ней ходить нельзя никак!

— Ну, — сказал Скорняк лукавый,

Пану трудно угодить!

А зачем же вам ходить?

Ты — Тюлень, так ты и плавай!

Dit is wat er is gebeurd:

wrat

Ze at een bontjas.

Buiten knettert de vorst

En Seal is zowel naakt als bazig!

Het zegel rende naar de wasbeer:

- Niets om te gaan werken!

Geef me een bontjas, kumanek!

Leen het voor een dag!

Wasbeer antwoordde lachend:

- Ik waardeer

Met mijn vacht!

Wat ben je

stom dier,

Is de bontjas zo slecht beschermd?

"Geef me mijn bontjas, bevers!"

Geef, wees zo aardig!

—

En de bevers antwoordden hem:

- Extra bontjas, broer, nee!

"Misschien kunnen de vossen me helpen?"

- Wat jij!

Wij zijn ook kaal!

Je kunt maar beter rennen

naar de wolf

Daar krijg je het onder de knie!

- Nee bedankt!

Omwille van een bontjas

Ik zal niet in de tanden van de Wolf klimmen!

ik kan beter gaan

naar walrussen -

Misschien een bontjas

ik zal lenen...

Maar ook de Walrus antwoordde somber:

- De huid is me dierbaar!

Ik kan niet uit mijn vel klimmen

Ook al zijn we bij je

En vergelijkbaar...

Ik rende, onze Seal rende,

Vergeten luiheid uit het verleden:

Was bij de Otter

bij de fret

bij de egel

bij de hamster

Was bij Norka

bij Kunitsa -

Niets kunnen bereiken.

Zelfs de beste vriend

Das -

gromde:

- Geen tijd voor!

—

En het boze beest Possum

De deur sloeg dicht

Voor je neus!

Zegel stond

Aan de deur…

- Mijn God!

Welke dieren!

—

Bont verzamelde zijn

Beetje bij beetje

en sjokte

Naar de bontwerker...

Shil bontwerker,

Chinil bont,

Dit en dat geprobeerd:

Hier knipt hij, daar plakt hij

bont

Duidelijk

Gebrek!

Zijn bontjas kwam uit

Als een klein kind.

Deze bontjas

De hele dag

Seal kon niet trekken.

amper

dichtgeknoopt

Stap stapte -

En uitgerekt!

Hij schreeuwde naar de Furrier:

- De jas is te kort!

Het is gewoon een duidelijk huwelijk!

Je kunt er niet in lopen!

"Nou," zei de sluwe bontwerker,

Pan is moeilijk te behagen!

Waarom zou je willen gaan?

Je bent een zeehond, dus je zwemt!