La porta sul retro - Blue Virus, Mostro

La vita è un film, entro al cinema col mitra

Mentre proiettano la prima, Blue Virus bloccherà ogni uscita

Proiettili che sfrecciano, lascio corpi di schiena

Colpi su colpi su colpi di scena, non è finita

Molto interessante questa trama

Per il gran finale poi daremo fuoco a tutto il multisala

Mangiando dei popcorn, ridendo, colando bava

Ho fatto lo sgambetto a una bimba, mentre scappava

Scusa, devo andare, ho un impegno, non posso fare tardi

Antonio mi ha invitato a casa sua, c'è un pigiama party

Siamo io, lui, Giulio Golia, Irene Grandi

Mettendoci lo smalto, parlando dei nostri sogni infranti

Bene, ragazze, allora vi dirò la verità

Io non volevo fare il rapper, non mi piace il rap

Avrei voluto fare l’astronauta

Per andare in alto nello spazio e poi cagare sull’umanità

Ho fatto un sogno, l’altra notte

Ero nella savana e venivo stuprato da un rinoceronte

Nove mesi dopo partorivo dal culo un coniglio

Con una cicatrice a forma di croce sulla fronte

Il figlio del diavolo, 'sto inferno è casa mia

Cresciuto nell’apatia, aspettando che vada via

Oh, che sbadato, non mi sono ancora presentato

Ciao, mi chiamo Giorgio, sono del Cancro, come la malattia

Giro e rigiro col grinder

Tiro, poi aspiro, io faccio una strage di erba

Nella mia testa c'è solo la guerra

Odio quelle vostre facce di merda

Liricamente parlando con me non hai scampo

Ti lascio disteso per terra

Come quell’Audi che sfreccia nel buio

Che passa col rosso ma non si ferma

Tossisco sangue sulla traccia

Anaffettivo, quando scrivo il flow ti ghiaccia

Sinceramente io spero che non ti piaccia

Parlo di morte e di odio, però tua figlia mi abbraccia…

…così le spacco una bottiglia in faccia

Poi le rubo gli spiccioli, stronza, grazie per la mancia

Detesto tutte quante le tue foto fatte in spiaggia

Le commento con a fianco una ragazza ubriaca marcia

Che mi tocca il cazzo, io non voglio e le apro la pancia

Seziono il suo cuore e dico «Fatto», Giovanni Muciaccia

La vita è una prigione, portami un’arancia

Dopo osserva attentamente il mio corpo mentre si accascia

Capita che tutto peggiori

Generalmente ascolti una canzone mia e dopo muori

Noi siamo nati per restare soli, un po' schiavi delle stagioni

Innamorati del successo e odiamo i riflettori

Party hard assieme a Nadia Toffa e un’altra stronza

È così gobba che se le colpisco la schiena rimane zoppa

Nelle interviste sembro Alberto Tomba

Penso a mettere il cazzo dentro la neve più profonda

Tu assomigli un sacco a Moira Orfei

Dopo un’autopsia fatta negli States

Con presente persino Bill Gates

Mi chiedi «Stai bene?», rispondo «Io non direi»

Forza, andiamo, mates, combatto i demoni dal 2006

Non sai quanto detesti fare le date

Per questo le comunico sempre sbagliate

Dire «Su le mani» è la cosa più triste del mondo

Ci penso alle Canarie mentre tengo le mie palle a mollo

Cavalco uno squalo bianco e ci surfo fino a uno scoglio

Poi sparo alla gamba buona di un quindicenne già monco

Che ha la madre prostituta ed il padre da poco morto

È colpa sua se aveva quella cazzo di gamba da stronzo

Sandro e Giorgio, Duo Malocchio

Baby, occhio, per me ridi troppo

Compro una lenza solo per legartela al volto

E poi trascinarti per le tue cazzo di gengive fino a Toronto

Ridi adesso, forza, ridi, ridi

Scrivo «Fanculo» usando gli antidepressivi

Mentre Andrea Alongi prova a vendermi dei coltellini

Che mi compro ad occhi chiusi, mi fido dei buoni amici

Io e Mostro andiamo a una festa, ci porta Pietro

Nell’androne trovo una morta ad un metro

Perde del sangue che intanto sporca il tappeto

Basta uno sguardo e dopo la porta sul retro

Non lo trovo più

Edgar!

Sì?

Edgar!

Dimmi

Hai nascosto il mio Borotalco un’altra volta, Edgar?

No, non lo trovo

Dov'è il mio Borotalco, Edgar?

Non lo so

Edgar!

Non urlare

Edgar!

Dov'è il mio Borotalco?

Het leven is een film, ik ga de bioscoop binnen met een machinegeweer

Terwijl ze de eerste screenen, blokkeert Blue Virus elke uitgang

Kogels schieten, ik laat lijken op mijn rug

Wendingen na wendingen, het is nog niet voorbij

Dit perceel is erg interessant

Voor de grote finale steken we dan de hele multiplex in brand

Popcorn eten, lachen, kwijlen druipen

Ik heb een klein meisje laten struikelen toen ze wegliep

Sorry, ik moet gaan, ik heb een afspraak, ik kan niet te laat komen

Antonio nodigde me uit bij hem thuis, er is een logeerpartijtje

Ik ben het, hij, Giulio Golia, Irene Grandi

Polijsten erop, praten over onze gebroken dromen

Nou meiden, dan zal ik jullie de waarheid vertellen

Ik wilde geen rapper worden, ik hou niet van rap

Ik wilde astronaut worden

Om hoog in de ruimte te gaan en dan op de mensheid te schijten

Ik had laatst een droom

Ik was in de savanne en werd verkracht door een neushoorn

Negen maanden later beviel ik van een konijn uit de reet

Met een kruisvormig litteken op zijn voorhoofd

De zoon van de duivel, 'deze hel is mijn thuis'

Opgegroeid in apathie, wachtend tot het wegging

Oh, wat een onvoorzichtigheid, ik heb me nog niet voorgesteld

Hallo, mijn naam is Giorgio, ik kom uit kanker, zoals de ziekte

Rond en rond met de grinder

Ik schiet, dan streef ik, ik maak een slachting van onkruid

In mijn hoofd is er alleen oorlog

Ik haat die stomme gezichten van je

Tekstueel gesproken met mij heb je geen ontsnapping

Ik laat je op de grond liggen

Zoals die Audi die in het donker suist

Dat hoort bij het rood maar houdt niet op

Ik hoest bloed op op de baan

Eigenlijk, als ik de stroom schrijf, bevriest het je

Ik hoop oprecht dat je het niet leuk vindt

Ik spreek over dood en haat, maar je dochter omhelst me...

... Dus ik breek een fles in haar gezicht

Dan steel ik het wisselgeld, teef, bedankt voor de tip

Ik haat al je foto's gemaakt op het strand

Ik reageer met een rot dronken meisje naast me

Dat raakt mijn pik, ik wil niet en ik open haar buik

Ik ontleed zijn hart en zeg «Klaar», Giovanni Muciaccia

Het leven is een gevangenis, breng me een sinaasappel

Kijk dan goed naar mijn lichaam terwijl het instort

Het gebeurt dat alles erger wordt

Meestal luister je naar een liedje van mij en dan sterf je

We zijn geboren om alleen te zijn, een kleine slaaf van de seizoenen

Verliefd op succes en we haten de spotlight

Hard feest met Nadia Toffa en nog een teef

Ze is zo gebocheld dat als ik haar terug sla, ze kreupel wordt

In de interviews lijk ik op Alberto Tomba

Ik denk erover om mijn lul in de diepste sneeuw te stoppen

Je lijkt veel op Moira Orfei

Na een autopsie in de Verenigde Staten

Hiermee zelfs Bill Gates

Je vraagt ​​me "Gaat het?", Ik antwoord "Ik zou het niet zeggen"

Kom op, kom op, vrienden, ik vecht al sinds 2006 tegen demonen

Je weet niet hoeveel je een hekel hebt aan afspraakjes maken

Daarom communiceer ik ze altijd verkeerd

"Handen omhoog" zeggen is het meest trieste wat er is

Ik denk aan de Canarische Eilanden terwijl ik mijn ballen in het water houd

Ik berijd een witte haai en surf ermee naar een rots

Dan schiet ik in het goede been van een vijftienjarige die al verminkt is

Die een prostituee heeft en een onlangs overleden vader

Het is zijn schuld dat hij dat stomme been had

Sandro en Giorgio, Duo Malocchio

Schat, kijk, je lacht te veel voor mij

Ik koop een lijn om hem aan je gezicht te binden

En sleep jezelf dan door je tandvlees naar Toronto

Lach nu, kom op, lach, lach

Ik schrijf "Fuck" met antidepressiva

Terwijl Andrea Alongi me wat zakmessen probeert te verkopen

Dat ik koop met mijn ogen dicht, ik vertrouw goede vrienden

Monster en ik gaan naar een feestje, Pietro neemt ons mee

In de hal vind ik een dode vrouw op een meter afstand

Hij verliest het bloed dat ondertussen het tapijt vervuilt

Slechts één blik en achter de achterdeur

Ik kan het niet meer vinden

Edgar!

JEP?

Edgar!

Zeg eens

Heb je mijn talkpoeder weer verstopt, Edgar?

Nee, ik kan het niet vinden

Waar is mijn talkpoeder, Edgar?

ik weet het niet

Edgar!

niet schreeuwen

Edgar!

Waar is mijn Borotalco?