Trotzdem War's Wahnsinn - Bernhard Brink

Barfuss und allein

Geh ich im heißen Sand spazieren

Im Shirt und in Blue Jeans

Träum' ich von kaffeebraunen Schönen

Von fern erklingt Musik

Der Samba lockt in die Taverne

Zwei Augen braun und schön

Mir ist als schau ich in die Sterne

Heiß brennt jeder Blick

Meine Gedanken fangen Feuer

Und zum ersten Mal

Spür ich die Angst vorm Abenteuer

Denn mein Herz wollte ich nie verlieren

Soweit wollte ich niemals geh’n

Sie nahm meine Hand ohne Wort

Verdammt warum ließ ich’s gescheh’n

Aber trotzdem war’s Wahnsinn

Denn das Glück hat gelacht

Und es zählte nur Liebe

In der Hitze der Nacht

Aber trotzdem war’s Wahnsinn

Denn wir war’n uns so nah

Keiner kann uns mehr nehmen

Was im Dunkeln geschah

Verloren sind die Träume

Durch Dich wurden sie alle wahr

Jeden Tag mit ihr war

Wie ein Flug auf rosa Wolken

Jede Nacht mit ihr am weißen Strand

Und unter Palmen

Und so kam es wie es kommen musste

Trotz Sonne da wurd ich ganz blass

Ein Storch kam im Sturzflug herunter

Und ich dachte nur noch, auch das

Aber trotzdem war’s Wahnsinn

Denn das Glück hat gelacht

Und es zählte nur Liebe

In der Hitze der Nacht

Aber trotzdem war’s Wahnsinn

Denn wir war’n uns so nah

Keiner kann uns mehr nehmen

Was im Dunkeln geschah

Aber trotzdem war’s Wahnsinn

Denn das Glück hat gelacht

Und es zählte nur Liebe

In der Hitze der Nacht

Aber trotzdem war’s Wahnsinn

Denn wir war’n uns so nah

Keiner kann uns mehr nehmen

Was im Dunkeln geschah

Verloren sind die Träume

Durch Dich wurden sie alle wahr

Op blote voeten en alleen

Ik ga wandelen in het hete zand

In een shirt en in een spijkerbroek

Ik droom van koffiebruine schoonheden

Muziek klinkt van ver

De samba lokt je de taverne in

Twee ogen bruin en mooi

Ik heb het gevoel dat ik naar de sterren kijk

Elke blik brandt heet

Mijn gedachten vatten vuur

En voor de eerste keer

Ik voel de angst voor avontuur

Omdat ik nooit mijn hart wilde verliezen

Zo ver wilde ik nooit gaan

Ze pakte mijn hand zonder een woord te zeggen

Verdomme, waarom heb ik het laten gebeuren

Maar het was toch waanzin

Omdat het geluk heeft gelachen

En het enige dat telde was liefde

In het holst van de nacht

Maar het was toch waanzin

Omdat we zo dichtbij waren

Niemand kan ons meer nemen

Wat gebeurde er in het donker

De dromen zijn verloren

Je hebt ze allemaal laten uitkomen

Was elke dag bij haar

Zoals vliegen op roze wolken

Elke avond met haar op het witte strand

En onder palmbomen

En zo kwam het zoals het moest komen

Ondanks de zon daar, werd ik erg bleek

Een ooievaar dook naar beneden

En ik dacht gewoon, dat ook

Maar het was toch waanzin

Omdat het geluk heeft gelachen

En het enige dat telde was liefde

In het holst van de nacht

Maar het was toch waanzin

Omdat we zo dichtbij waren

Niemand kan ons meer nemen

Wat gebeurde er in het donker

Maar het was toch waanzin

Omdat het geluk heeft gelachen

En het enige dat telde was liefde

In het holst van de nacht

Maar het was toch waanzin

Omdat we zo dichtbij waren

Niemand kan ons meer nemen

Wat gebeurde er in het donker

De dromen zijn verloren

Je hebt ze allemaal laten uitkomen