Vengeance - Benjamin Biolay, Carl Barat

La vengeance est un plat qui n’a plus nul goût tiède

Que certains mangent froid, comme Stirbois s’est mangé son cèdre

La vengeance est un met au goût de presque rien

Au goût de longtemps après, dont ne veulent même pas les chiens

La vengeance est un pensom, raccourcir les sous-hommes

Le ver qui rogne la pomme, sous le ciel d’aluminium

Nappé par le vide

Une ravine rapide

Des phares qui ne répondent plus

Moi ce sera ça, et pas plus

I swear I would live in the sun

I would live in the sun

With my wife, my lover

With my daughters and sons

I would live in the sun

I would live in the sun

With my wife, my lover

With my daughters and sons

I swear I would live in the sun

I would live in the sun

With my wife, my lover

With my daughters and sons

I would live in the sun

I would live in the sun

With my wife, my lover

With my daughters and sons

La vengeance est un sorbet qui fond en gorge plus tard

Parfois des années après, mais pourquoi pas en tartare?

C’est un légende, un mythe, c’est comme les glaces sécurit

Mais elle te bouffera aux mites, perdre l’usage même de ton bip

Graisser sans fin ton vieux flingue, pulvériser ton vase Ming

La rage au fond d’une seringue, traiter les autres de dingues

Les ordures y échappent, et partent se mettre au vert

La mienne je la porte en écharpe, et j’y crois dur comme fer

I swear I would live in the sun

I would live in the sun

With my wife, my lover

With my daughters and sons

I would live in the sun

I would live in the sun

With my wife, my lover

With my daughters and sons

(Merci à delsan pour cettes paroles)

Wraak is een gerecht dat niet meer lauw smaakt

Dat sommigen koud eten, zoals Stirbois zijn ceder at

Wraak is een delicatesse voor bijna niets

Smaakt naar lang daarna, wat honden niet eens willen

Revenge is a pensom, verkort subhumans

De worm die de appel bijt, onder de aluminium lucht

Bedekt door leegte

Een snelle geul

Koplampen die niet meer reageren

Ik zal dat zijn, en niet meer

Ik draag dat ik in de zon zou leven

Ik zou in de zon leven

Met mijn vrouw, mijn minnaar

Met mijn dochters en zonen

Ik zou in de zon leven

Ik zou in de zon leven

Met mijn vrouw, mijn minnaar

Met mijn dochters en zonen

Ik draag dat ik in de zon zou leven

Ik zou in de zon leven

Met mijn vrouw, mijn minnaar

Met mijn dochters en zonen

Ik zou in de zon leven

Ik zou in de zon leven

Met mijn vrouw, mijn minnaar

Met mijn dochters en zonen

Wraak is een sorbet die later in je keel smelt

Soms jaren later, maar waarom niet in Tartarus?

Het is een legende, een mythe, het is als veiligheidsglas

Maar ze zal je mot opeten, het gebruik van je piep verliezen

Smeer je oude pistool eindeloos in, verpulver je Ming-vaas

Hondsdolheid op de bodem van een spuit, anderen gek maken

Vuilnis ontsnapt en wordt groen

De mijne, ik draag het in een sjaal, en ik geloof erin als ijzer

Ik draag dat ik in de zon zou leven

Ik zou in de zon leven

Met mijn vrouw, mijn minnaar

Met mijn dochters en zonen

Ik zou in de zon leven

Ik zou in de zon leven

Met mijn vrouw, mijn minnaar

Met mijn dochters en zonen

(Met dank aan delsan voor deze teksten)