MDZ - Basstard

Lange genug hat es gedauert.

Nun ist es endlich Zeit

Überreichet dem Meister sein Zepter

Begleitet ihn in die Unendlichkeit

Und wir zünden die Kerzen, lassen die Geister glühen

Auf dass wir niemals im Herzen seine Dunkelheit spüren

Breche die ganzen gottverdammten

Mauern auf und schreite durch

Alles, was uns daran hindert, zu atmen, am Leben zu sein

Ist reine Furcht, es ist der Zweifel, der an uns nagt

Tun wir lieber das, was man uns sagt?

Tag für Tag kreisen Gedanken im Strudel

Und sehnen sich nach dem Weg aus dem Massengrab

Eine Hand dringt durch den Boden vor

«Freiheit» ist ein großes Wort

Greift nach dem Mikro und schreit seine Wut aus dem Bauch

Denn die Wahrheit brodelt dort

Dort, wo der Druck am Höchsten ist, weil du das Böse bist

Wenn du das sagst, was die anderen denken

Der Wille nach Wirklichkeit tötet dich

Dann bringt mich um, ich habe genug von dem Minimum

Das Leben nach Regeln von anderen führen

Verschafft mir keine Befriedigung

Verdammt es reicht, ich stecke gefangen im Sand der Zeit

Die Augen sind leer und die einzelnen Teile

Des Körpers vermodert — Frankenstein

Basstard 1, richtungsweisender kranker Geist

Alles, was euch davon abhält

Den inneren Frieden zu finden, ist blanker Neid

Schaut hinauf, hier steh' ich, in reinster Hegemonie

Der Mann aus der ewigen Dunkelheit

Zwiegespaltener Meister der Zeremonie

Hier bin ich — M — Hier bleib' ich — D

Das Zepter — Z — Ich teil' nicht (Nein)

Die Verdammnis ist mein

Ich leide für alle verlorenen Seelen der Welt am Rande des Seins

Hier bin ich — M — Hier bleib' ich — D

Mit Zepter — Z — vereidigt (Yeah)

Ich habe den Schwur abgelegt, sag, versteht man den Weg

Den der Meister der Zeremonie gewählt hat jemals?

die gerne ihr eigenes Schicksal lenken wollen

All ihre Makel verstecken wollen

Hinter den Masken, verhängnisvoll

Die Weiten des Himmels erklimmen

Ohne, dass Hindernisse und Hürden sie bremsen sollen?

Ich helfe euch, aber wenn ihr denkt

Dass damit all eure Taten vergessen sind

Habt ihr euch selbst getäuscht

Denkt daran, denn ihr steht in der Mitte eines Pentagramms

Alles, was man ändern kann

Kommt aus dem Inneren, selbst erkannt

Im Angesicht des Sensenmanns blind

Hast du dich selbst verbrannt

Dirigiere die Flammen mit meinen Gedanken

Direkt in das Zentrum, gelenkter Wahnsinn

Und die Städte von Deutschland werden in Flammen aufgehen

Damit alle aufstehen, diese Worte sind etwas

Dass sich gegen das ignorante Tun der breiten Masse auflehnt

Wir sind alle nur Menschen am Ende

Und keiner weiß, welcher der richtige Weg

Nach Utopia wird, doch wir laufen und hoffen

Dass irgendein Weg der Bestimmung uns führt

Und ich stemm' mich dagegen, irgendwann bricht es ein

Und der Name wird verewigt in Geschichten sein

Sie alle wissen, wer der Meister war

Während sie Kerzen anzünden

Und seine Texte verbrennen an seinem Grab

Eine Welt im Chaos braucht einen Meister

Glaubt an mich und wendet euch ab von den Zweiflern

Denn ich trage all die Last auf mir

Einen Meister der Zeremonie

Der euch all eure Sünden abnimmt, das braucht ihr

M — D — Z

M — D — Z

Hier bin ich — M — Hier bleib' ich — D

Das Zepter — Z — Ich teil' nicht (Nein)

Die Verdammnis ist mein

Ich leide für alle verlorenen Seelen der Welt am Rande des Seins

Hier bin ich — M — Hier bleib' ich — D

Mit Zepter — Z — vereidigt (Yeah)

Ich habe den Schwur abgelegt, sag, versteht man den Weg

Den der Meister der Zeremonie gewählt hat jemals?

M — D — Z

Het heeft lang genoeg geduurd.

Nu is het eindelijk zover

Overhandig zijn scepter aan de meester

Begeleid hem tot in het oneindige

En we steken de kaarsen aan, laten de geesten gloeien

Mogen we zijn duisternis nooit in ons hart voelen

Breek al die verdomde

muren op en stap erdoor

Alles wat ons verhindert te ademen, te leven

Is pure angst, het is de twijfel die aan ons knaagt

Doen we liever wat ons wordt opgedragen?

Dag na dag cirkelen gedachten in een draaikolk

En verlang naar de uitweg uit het massagraf

Een hand dringt de vloer binnen

"Vrijheid" is een groot woord

Grijpt de microfoon en schreeuwt zijn woede uit zijn maag

Omdat de waarheid daar suddert

Daar waar de druk het hoogst is omdat je slecht bent

Als je zegt wat andere mensen denken

Het verlangen naar de realiteit doodt je

Dood me dan, ik heb genoeg van het minimum

Leef het leven volgens de regels van anderen

Geeft me geen voldoening

Verdomme, het is genoeg, ik zit vast in het zand van de tijd

De ogen zijn leeg en de afzonderlijke onderdelen

Het lichaam is vergaan - Frankenstein

Bastard 1, directief zieke geest

Alles wat je tegenhoudt

Innerlijke rust vinden is pure jaloezie

Kijk omhoog, hier sta ik, in pure hegemonie

De man uit de eeuwige duisternis

Dubbelzinnige ceremoniemeester

Hier ben ik - M - Hier blijf ik - D

De scepter - Z - ik deel niet (nee)

Verdoemenis is van mij

Ik lijd voor alle verloren zielen in de wereld op de rand van het zijn

Hier ben ik - M - Hier blijf ik - D

Met Scepter - Z - Beëdigd (Ja)

Ik heb de eed afgelegd, zeg, je begrijpt de weg

Wie heeft de ceremoniemeester ooit gekozen?

die hun eigen lot willen bepalen?

Wil je al hun gebreken verbergen

Achter de maskers, noodlottig

Beklim de uitgestrekte hemel

Zonder obstakels en hindernissen die ze zouden moeten afremmen?

Ik zal je helpen, maar als je denkt

Dat al je daden worden vergeten

Heb je jezelf bedrogen?

Onthoud dit, want je staat in het midden van een pentagram

Alles wat kan worden veranderd

Komt van binnenuit, herkent zichzelf

Blind in het gezicht van Magere Hein

Heb je jezelf verbrand?

Richt de vlammen met mijn gedachten

Recht naar het centrum, gerichte waanzin

En de steden van Duitsland zullen in vlammen opgaan

Voor iedereen om op te staan, deze woorden zijn iets

Dat rebelleert tegen de onwetende acties van de massa

We zijn uiteindelijk allemaal maar mensen

En niemand weet wat de juiste manier is

Na Utopia, maar we rennen en hopen

Dat een pad van het lot ons leidt

En ik zet me ertegen schrap, op een gegeven moment stort het in

En de naam wordt vereeuwigd in verhalen

Jullie weten allemaal wie de meester was

Terwijl ze kaarsen aansteken

En zijn teksten branden bij zijn graf

Een wereld in chaos heeft een meester nodig

Geloof in mij en keer je af van de twijfelaars

Omdat ik alle lasten op mij draag

Een ceremoniemeester

Die al je zonden wegneemt, dat is wat je nodig hebt

M — D — Z

M — D — Z

Hier ben ik - M - Hier blijf ik - D

De scepter - Z - ik deel niet (nee)

Verdoemenis is van mij

Ik lijd voor alle verloren zielen in de wereld op de rand van het zijn

Hier ben ik - M - Hier blijf ik - D

Met Scepter - Z - Beëdigd (Ja)

Ik heb de eed afgelegd, zeg, je begrijpt de weg

Wie heeft de ceremoniemeester ooit gekozen?

M — D — Z