Un Eté Pour Rien - Axelle Red

Elle monte dans sa chambre

Il fait encore jour

Dans les champs y a les enfants qui courent

Elle sent tous ses membres

Et son coeur si lourd

Et si peu d’amour

Encore un jour

Encore une nuit

Une vie sans lui

Puis elle laisse retomber

Son tablier

Tout jauni par les foins

Frotte ses yeux cernés

Et le cale de ses mains

C’est bientôt Juin

Ici

Encore un été qui va venir

Pour rien

Sans lui

Les blés vont grandir

Sans lui

Pour rien

Les blés vont mûrir

Et elle va déjà un peu vieillir

Pour rien

Sans lui

Ici

La guerre est si loin

Elle reste longtemps

Assise à sa fenêtre

Elle attend de le voir peut-être

Puis très lentement

Elle relit ses lettres

Elle relit ses lettres

Ici

Encore un été qui va venir

Pour rien

Sans lui

Les blés vont grandir

Sans lui

Pour rien

Les blés vont mûrir

Et elle va déjà un peu vieillir

Pour rien

Sans lui

Ici

La guerre est si loin

Ze gaat naar haar kamer

Het is nog daglicht

In de velden rennen kinderen

Ze voelt al haar ledematen

En zijn hart zo zwaar

En zo weinig liefde

Nog een dag

nog een nacht

Een leven zonder hem

Dan laat ze los

Haar schort

Allemaal vergeeld door het hooi

Wrijf in zijn ingevallen ogen

En houd het vast met zijn handen

Het is bijna juni

Hier

Nog een zomer in aantocht

Voor niets

Zonder hem

De maïs zal groeien

Zonder hem

Voor niets

De tarwe zal rijpen

En ze wordt al een beetje oud

Voor niets

Zonder hem

Hier

De oorlog is zo ver weg

Ze blijft lang

Zittend bij haar raam

Ze wacht misschien om hem te zien

Dan heel langzaam

Ze leest haar brieven

Ze leest haar brieven

Hier

Nog een zomer in aantocht

Voor niets

Zonder hem

De maïs zal groeien

Zonder hem

Voor niets

De tarwe zal rijpen

En ze wordt al een beetje oud

Voor niets

Zonder hem

Hier

De oorlog is zo ver weg