Päästä irti - Aste, Nelli Saarikoski

Ateria katettuna kolmelle, mies lähti veikkausta viemään

Elina nostaa poikansa polvelle, kakstoist kuukautta jo tipotiessään

Huolehtinu hulluna, vielkää ikävä ei anna nukkua

Iltasin yksinään tuhonnu punkkua, jos vain vois sois huoliinsa hukkuva

Se ei tee sitä Eemelin vuoks, vaik toipuminen veis kymmenen vuot

Sydän hakkaa, hei se ei kylmene, Elina voimissaan tietää nyt sen et'

Meille on suotu vaan yks elämä, eikä se sika saa kyyneltäkään

Nyt herätään, eikä se sika ansaitse kyyneltäskään

On suvi vaihtunut nyt syyssateisiin, ja taivas on taas hieman harmaampi

Älä katkeroidu kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

Vaan päästä irti, päästä irti

Vuodet joutuu, Eemeli menee ens vuon esikouluun

Vuosia vei, Elina on kunnos uudes kaupungis uudes asunnos

Seinät ei jatkanu kaatumistaan, kun yhtenä päivänä yhtäkkii uus onni löytyyki

naapurista, ettekä te oo enää vaa ystävii

Paras yllätyksist on, Eemeli saa ennen joulua siskon

Mikäs siinä, lunta luodessa, me ollaan onnellisia sun puolesta

Puhelu keskel yöt, valot päälle «Älä vastaa» soittaa

Akseli, sitä sä et sano ääneen.

Kaipa se kaipaa vaan tavaroitaan

On sade vaihtunut nyt poutapilviin, kuin taivas ois taas auki teillekkin

Älä palaa pahan kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

Vaan päästä irti, päästä irti

Akseli moi, sori vähän sekasin, selvänä ei voinu yhteyt ottaa

Tää syypää, ite mä tän petasin, mulla ei enää mitää ylpeyt ookkaa

Miettiny muutaku mun etua, ei Eemeli enää edes tunne mua

Ainut taakka sydän kylmä harmaa, sori mut sä hairahdit tyhjään arpaan

On suvi vaihtunut nyt syyssateisiin, ja taivas on taas hieman harmaampi

Älä katkeroidu kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

On sade vaihtunut nyt poutapilviin, kuin taivas ois taas auki teillekkin

Älä palaa vaan kahleisiin vaan päästä irti, päästä irti

Met de maaltijd voor drie, vertrok de man om de weddenschap aan te gaan

Elina tilt haar zoon op haar knie, twaalf maanden onderweg

Bezorgd als een gek, ik mis je zo erg dat ik niet kan slapen

'S Avonds, alleen, een geruïneerde mijt, als ik kon, verdrinkend in mijn zorgen

Voor Eemel gaat het niet lukken, ook al duurt het herstel tien jaar

Mijn hart klopt, hé het wordt niet koud, Elina in haar kracht weet nu dat jij dat niet doet

We zijn gezegend met slechts één leven, en dat varken laat geen enkele traan

Laten we nu wakker worden en dat varken verdient geen traan

De zomer is nu veranderd in herfstregens en de lucht is weer wat grijzer

Wees niet verbitterd over de kettingen, laat los, laat los

Laat los, laat los

Het duurt nog jaren, Eemeli gaat eerst naar de kleuterschool

Het heeft jaren geduurd, Elina is een goed nieuw appartement in de stad

De muren blijven niet vallen, wanneer op een dag plotseling nieuw geluk wordt gevonden

van de buurman, en je bent niet langer alleen vrienden

De beste verrassing is dat Eemeli voor Kerstmis een zusje krijgt

Hoe gaat het, sneeuw maken, we zijn blij voor je

Bel midden in de nacht, lampjes branden «Niet opnemen» oproepen

Akseli, dat zeg je niet hardop.

Mis het, mis gewoon zijn spullen

De regen is nu veranderd in wolken, alsof de lucht ook voor jou weer open is

Keer niet terug naar de ketenen van het kwaad, maar laat los, laat los

Laat los, laat los

Hallo Akseli, sorry dat ik een beetje in de war raakte, ik kon duidelijk geen verbinding maken

Het is mijn schuld, ik heb vals gespeeld, ik heb niets meer om trots op te zijn

Na nagedacht te hebben over mijn interesses, kent Eemeli me niet eens meer

De enige last is een koud, grijs hart, het spijt me, maar je stuitte op een lege loterij

De zomer is nu veranderd in herfstregens en de lucht is weer wat grijzer

Wees niet verbitterd over de kettingen, laat los, laat los

De regen is nu veranderd in wolken, alsof de lucht ook voor jou weer open is

Ga niet gewoon terug naar de kettingen, laat los, laat los