Hyvii haltioit - Aste

Mun silmät erottaa sudet lampaan asust.

Tekis mieli repii niilt hampaat suust

Ja tätä tapahtuu harva se päivä.

Onneks mieli tuottaa raitoja harmaaseen päivään

Ne on mun arkeni väriläiskiä.

Voispa elää päivän, ettei välittäis mistään

Mut mä kannan maapalloo hartioillani, ja mun täytyy tarkoin vartioida sit

Se on tehtävänä ehkä vähän vaikee.

Ku tuntuu, et mun pää on liian pieni tähän

kaikkeen

Enemmän sattuu, mitä enemmän mä ajattelen.

Ajat etenee, mut maailma pysyy

paikallaan

Mä kelaan pitkään, teen kärpäsistä härkäsii.

Seinät kaatuu päälle ja mun pääni

painuu ämpäriin

Nää ei pärjää ilman mua, en haluu jättää niit, mut tää meno mättää niin,

et mun pää räjähtää siit

Liian paljon painoo Asten hartioil.

En venaa vapahtajaa enkä hyvii haltioit

Pohjantähden alla tunteemme kitketään, ja lapsi mun sisäl saa yksinään itkeä

Liian paljon painoo Asten hartioil.

En venaa vapahtajaa enkä hyvii haltioit

Mä en venaa mitään, makaan vaan sängyllä, makaan vaan sängyllä, makaan vaan

sängyllä

Onneks on yks, jonka kaa kannatella maailmaa.

Joka vie mult jalat alta vaik

pyytämäl tanssimaan

Ja vaik mä astuisin varpailles.

Sun hammasharja mätsää mun kylppäriin parhaiten

Katon syvälle silmiisi sinisiin, eikä täl hetkellä maailmas oo muita ihmisii

Nyt on vaan me, anteeks, etten uskonu, et sateenkaaren pääs ois aarret

Luojan kiitos, mä olin väärässä.

Me ollaan täs tänään.

(täs tänään)

Pyyhi kyyneleet, pyyhi beibi kyyneleet.

Pyyhi ne mun hihaan ennen ku tää ilta

kylmenee

Mä haluun nähdä revontulet Lapissa, punasen auringon laskemassa Afrikas

Mutten niitä nää yksin vaan sun kanssa.

Lähettäis jo vittuun täält,

tääl on niin tunkkasta

Liian paljon painoo Asten hartioil.

En venaa vapahtajaa enkä hyvii haltioit

Pohjantähden alla tunteemme kitketään, ja lapsi mun sisäl saa yksinään itkeä

Liian paljon painoo Asten hartioil.

En venaa vapahtajaa enkä hyvii haltioit

Mä en venaa mitään, makaan vaan sängyllä, makaan vaan sängyllä, makaan vaan

sängyllä

Liian paljon painoo Asten hartioil.

En venaa vapahtajaa enkä hyvii haltioit

Pohjantähden alla tunteemme kitketään, ja lapsi mun sisäl saa yksinään itkeä

Liian paljon painoo Asten hartioil.

En venaa vapahtajaa enkä hyvii haltioit

Mä en venaa mitään, makaan vaan sängyllä, makaan vaan sängyllä, makaan vaan

sängyllä

Mijn ogen onderscheiden wolven van schaapskleren.

Ik wilde hun tanden uit hun mond trekken

En dat gebeurt zelden die dag.

Gelukkig produceert de geest strepen voor een grijze dag

Het zijn de kleuren van mijn dagelijks leven.

Ik wou dat ik een dag kon leven zonder ergens om te geven

Maar ik draag de wereldbol op mijn schouders, en ik moet hem zorgvuldig bewaken

Het is misschien een beetje moeilijk om te doen.

Ik heb het gevoel dat mijn hoofd hier te klein voor is

voor alles

Het doet meer pijn hoe meer ik erover nadenk.

Tijden gaan verder, maar de wereld blijft

in situ

Ik haspel lang, ik verander vliegen in stieren.

De muren vallen op mij en mijn hoofd

zinkt in de emmer

Ze kunnen niet zonder mij, ik wil ze niet achterlaten, maar dit gaan is zo rot,

je laat mijn hoofd niet ontploffen

Er rust te veel gewicht op Aste's schouders.

Ik aanbid de Heiland niet en ik aanbid de goede elven niet

Onder de Poolster worden onze gevoelens uitgeroeid en mag het kind in mij alleen huilen

Er rust te veel gewicht op Aste's schouders.

Ik aanbid de Heiland niet en ik aanbid de goede elven niet

Ik doe niets, ik lig gewoon op bed, ik lig gewoon op bed, ik lig gewoon

op het bed

Geluk is het enige dat je hebt om de wereld te ondersteunen.

Wie veegt me van mijn voeten of

vragen om te dansen

En als ik maar op mijn tenen ging staan.

Mijn tandenborstel past het best in mijn badkamer

Ik kijk diep in het blauw van je ogen, en er zijn op dit moment geen andere mensen in de wereld

Nu zijn wij het alleen, het spijt me dat ik niet dacht dat er schatten aan het einde van de regenboog waren

Godzijdank had ik het mis.

We zijn hier vandaag.

(dit vandaag)

Veeg de tranen, baby veeg de tranen.

Veeg ze voor vanavond aan mijn mouw

wordt kouder

Ik wil het noorderlicht zien in Lapland, de rode zon die ondergaat in Afrika

Maar ik zie ze niet alleen, maar met jou.

Maak dat je hier al wegkomt,

het is hier zo druk

Er rust te veel gewicht op Aste's schouders.

Ik aanbid de Heiland niet en ik aanbid de goede elven niet

Onder de Poolster worden onze gevoelens uitgeroeid en mag het kind in mij alleen huilen

Er rust te veel gewicht op Aste's schouders.

Ik aanbid de Heiland niet en ik aanbid de goede elven niet

Ik doe niets, ik lig gewoon op bed, ik lig gewoon op bed, ik lig gewoon

op het bed

Er rust te veel gewicht op Aste's schouders.

Ik aanbid de Heiland niet en ik aanbid de goede elven niet

Onder de Poolster worden onze gevoelens uitgeroeid en mag het kind in mij alleen huilen

Er rust te veel gewicht op Aste's schouders.

Ik aanbid de Heiland niet en ik aanbid de goede elven niet

Ik doe niets, ik lig gewoon op bed, ik lig gewoon op bed, ik lig gewoon

op het bed