Verso la grande mareggiata - Assalti Frontali

Verso la grande mareggiata

esagera esagera

e ogni giorno impara

e tira e impara

la strada malata

l’ultima dose di droga finita

e non esiste

mai nessuna citt in fiore fiorita

merce ce n e quanta ne vuoi

merce preziosa

solo mostra la moneta

tornano i sorrisi

basta che paghi

sto navigando nell’asfalto

che mi brucia sotto i piedi

io amo la metropoli

il suo fascino umano

nel conflitto continuo

un delirio

il suicidio e un riparo

in questo territorio

l’uomo solo

e solo il fato il suo destino

Ges era un uomo buono

il Papa un falso erede assassino

amor del cielo

non leggermi la mano

sono un uomo terreno

credo ai piedi in cui cammino

e cammino

la strada va animata

canto per la grande mareggiata

sto aspettando l’onda

navigando nell’asfalto

avanti su rispondimi

mi dici

quanto paghiamo al giorno

per essere felici?

vado a rubare le risposte

nella notte dei tempi

hanno ingannato le genti

i potenti

i dinosauri

non si sono ancora estinti anzi

ci vorrebbero convinti

che non c’sia d’uscita

e la paura dell’alta marea

passata

ma la storia scende in strada

si fa confusa

e tra gli schiavi

gira un’energia diffusa

e pu accadere qualcosa

nel caos

vorrei slegare le catene

dell’umanit

sentire il profumo della libert

si, mi sono perso nel trip

ma se per caso

il giorno della mareggiata

io sar qui con la mia tavola

far surf

sto aspettando l’onda

navigando nell’asfalto

verso la grande mareggiata

un’onda anomala

ondata fresca

sto lavorando alla mia tavola

il cinismo li che ride

alla mia porta bussa

ma quando apro gli occhi

sono di un cane da caccia

verso la grande mareggiata

lunga la strada

e quasi tutta in salita

prima mattina

calma assoluta

ho lunghe radici

e la mia autodisciplina

e oggi il vento tira.

Op weg naar de grote storm

overdrijven overdrijven

en leer elke dag

en trek en leer

de zieke weg

de laatste dosis medicijn voorbij

en het bestaat niet

nooit een stad in bloei

goederen daar en zoveel als je wilt

waardevolle goederen

het laat gewoon de munt zien

glimlacht terug

gewoon betalen

Ik zeil op het asfalt

dat brandt onder mijn voeten

Ik hou van de metropool

zijn menselijke charme

in voortdurend conflict

een waanvoorstelling

zelfmoord en onderdak

in dit gebied

de man alleen

en alleen het lot zijn lot

Jezus was een goede man

de paus een moorddadige valse erfgenaam

hemelsnaam

lees mijn hand niet

Ik ben een aardse man

Ik geloof in de voeten waarop ik loop

en loop

de weg moet geanimeerd zijn

Ik zing voor de grote storm

Ik wacht op de golf

navigeren op het asfalt

kom op antwoord mij

zeg eens

hoeveel we per dag betalen?

blij zijn?

Ik ga de antwoorden stelen

in de nevelen van de tijd

ze hebben de mensen bedrogen

de machtige

de dinosaurussen

ze zijn nog niet uitgestorven

ze willen ons graag laten overtuigen

dat er geen uitweg is

en de angst voor vloed

geslaagd

maar het verhaal gaat de straat op

raakt in de war

en onder de slaven

een diffuse energie draait

en er kan iets gebeuren

in chaos

Ik wil de kettingen losmaken

van de mensheid

ruik de geur van vrijheid

ja, ik ben verdwaald in de reis

maar als bij toeval

de dag van de storm

Ik zal hier zijn met mijn tafel

surfen

Ik wacht op de golf

navigeren op het asfalt

op weg naar de grote storm

een abnormale golf

verse golf

Ik werk aan mijn tafel

cynisme lachen daar

klopt op mijn deur

maar als ik mijn ogen open

Ik kom uit een jachthond

op weg naar de grote storm

onderweg

en bijna allemaal bergop

eerste ochtend

absolute rust

Ik heb lange wortels

en mijn zelfdiscipline

en vandaag waait het.