I miei amici sono strani - Assalti Frontali

I miei amici, lo so, sono strani

Fanno sempre, lo so, gran casini

Sono questi che ho, sono pazzi

Anche quelli con l’aspetto da bravi ragazzi

Ce ne fosse uno sano, uno un po' normale

Sono tipi da centro d’igiene mentale

Quando poi li credi vinti, li ritrovi felici

Sono strani, lo so, ma sono i miei amici

I miei amici sono dei professionisti nel ramo

Sono casinisti a tutto spiano!

E io no, non li lascio soli

Hanno la rivoluzione dentro e si vede fuori

Chissà cosa gira in mente mò a questi artisti

Sono loro a dare luce a tempi tristi

Si levano in città a combattere i boss

E anche i controllori alla fermata del bus

I miei amici, posso pensarli amici in questo mondo

Fratelli io li chiamo, compagni, e me ne circondo

Nelle battaglie corrono dalla parte sbagliata

A rischio di galera o di manganellata

Cosa avranno dentro, quale storia sovrumana

Se per loro suona sempre la campana

Cosa cercheranno mai a ogni occasione

Con la fortuna che gli corre appresso col bastone

E ora dove stanno, dove staranno

E che ne so in giro a fare qualche danno

Mai stanchi, sono così tanti

Io manco più me li ricordo tutti quanti

E ora cosa fanno, ma che faranno

E che ne so in giro a fare qualche danno

Mai stanchi sono cosi tanti

Io da qui li vedo e riconosco tutti quanti

Fuori, dallo schema cattolico

Dal tubo catodico, dall’essere modico

Dal matrimonio etero e da quello gay

Sono i fuori classe tra gli europei

E chissà cosa gira in mente a quei cervelli banditi

Sempre nelle strade e sempre più ammattiti

Una sera a caccia di una ruota di scorta

Per tornare a casa e nessuno ce li porta

Una sera a cena al ristorante buono al centro

Fare il vento invece di pagare il conto in cento

Una sera a rischiare la testa

Attacchinando manifesti con le nuove dalla foresta

Fissati come sono anche fuori contesto

Col fuoco sotto i piedi come sto io adesso

Fissati come sono che ogni spazio maltrattato

Funziona meglio come spazio occupato

E ora dove stanno?

dove staranno?

E che ne so in giro a fare qualche danno… (etc.)

Non sembrano trendy con le scarpe da scavalco

Ma hanno tanti ostacoli davanti per aprire un varco

Devono mettere in salvo la vita!

E come farla franca non è facile mica

I miei amici sono strani ma non sono tutti uguali

Ce ne sono certi davvero speciali

I fratelli veri vedi quali sono poco a poco

Perché sono quelli che per te si buttano nel fuoco

Sui miei amici io ci faccio conto ogni momento

Perché loro fanno i conti solo con il vento

Provano a volare, finiscono a cadere

Non fanno mai davvero quello che si deve

Cosa avrò io dentro, che mi ripete cosa fai

Guarda un po' qua ma che amici che hai

Una voce che mi dice:

«Militant A, ma che sei scemo?»

Avessi un amico che non sia mezzo alieno

E ora dove stanno?

dove staranno?

E che ne so in giro a fare qualche danno…

Mijn vrienden, ik weet het, zijn raar

Ze maken altijd, ik weet het, grote problemen

Dit is wat ik heb, ze zijn te gek

Zelfs degenen met het uiterlijk van good guys

Er was een gezonde, een enigszins normale

Het zijn types van centra voor geestelijke gezondheidszorg

En als je denkt dat ze verslagen zijn, vind je ze weer gelukkig

Ze zijn raar, ik weet het, maar het zijn mijn vrienden

Mijn vrienden zijn professionals in het vak

Het zijn luidruchtige achtervolgers!

En nee, ik laat ze niet alleen

Ze hebben de revolutie van binnen en dat is buiten te zien

Wie weet wat deze artiesten in gedachten hebben

Zij zijn degenen die licht geven aan droevige tijden

Ze komen naar de stad om tegen bazen te vechten

En ook de controleurs bij de bushalte

Mijn vrienden, ik kan ze zien als vrienden in deze wereld

Broeders noem ik ze, kameraden, en ik omring me met hen

In gevechten rennen ze de verkeerde kant op

Met risico op gevangenis of wapenstok

Wat zullen ze van binnen hebben, wat een bovenmenselijke geschiedenis?

Als de bel altijd voor ze gaat

Waar zullen ze ooit naar kijken bij elke gelegenheid?

Met een beetje geluk achter hem aan rennen met de stok

En nu waar zijn ze, waar zullen ze zijn?

En wat weet ik over het doen van wat schade?

Nooit moe, er zijn er zoveel

Ik mis ze niet meer, ik herinner me ze allemaal

En nu wat ze doen, maar wat zullen ze doen?

En wat weet ik over het doen van wat schade?

Nooit moe zijn er zo veel

Vanaf hier zie ik ze en herken ik ze allemaal

Uit het katholieke plan

Van de kathodestraalbuis, van bescheiden zijn

Uit het hetero- en homohuwelijk

Ze zijn uit de klasse onder Europeanen

En wie weet wat die bandietenbreinen denken

Altijd op straat en steeds meer gek

Op een avond op jacht naar een reservewiel

Om naar huis te gaan en niemand brengt ze naar ons

Een avondje uit eten bij het goede restaurant in het centrum

Om te eindigen in plaats van de rekening in honderd te betalen

Op een avond om mijn hoofd te riskeren

Posters plakken met nieuwe uit het bos

Opgelost omdat ze ook uit de context zijn

Met vuur onder mijn voeten zoals ik nu ben

Stel jezelf in hoe ze zijn dat elke gehavende ruimte

Het werkt het beste als een bezette ruimte

Waar zijn ze nu?

waar zullen ze verblijven?

En wat weet ik over het doen van wat schade ... (enz.)

Ze zien er niet trendy uit met klimschoenen

Maar ze hebben veel obstakels voor zich om een ​​weg te openen

Ze moeten hun leven redden!

En hoe ermee weg te komen is niet eenvoudig

Mijn vrienden zijn raar, maar ze zijn niet allemaal hetzelfde

Er zijn een paar hele speciale

Echte broers zien beetje bij beetje welke ze zijn

Omdat zij degenen zijn die zichzelf voor jou in het vuur gooien

Ik reken elk moment op mijn vrienden

Omdat ze alleen met de wind omgaan

Ze proberen te vliegen, ze vallen uiteindelijk

Ze doen nooit echt wat ze zouden moeten doen

Wat zal ik van binnen hebben, dat voor mij herhaalt wat je doet?

Kijk hier maar wat voor vrienden heb je

Een stem die me zegt:

"Militant A, wat ben je dom?"

Ik had een vriend die niet half-alien is

Waar zijn ze nu?

waar zullen ze verblijven?

En wat weet ik van wat schade aanrichten...