Avere vent'anni - Assalti Frontali, Bonnot

Cantavano Guccini e De Gregori

C’hanno fatto tutti fuori questi imprenditori

Ora siamo fuori moda e prendiamo gli spicci

Dicci, dicci, in mezzo agli impicci

Che ci vuole per avere successo non l’abbiamo capito

Guarda come sei messo

Giri con gentaccia tutti i tuoi discorsi sono carta straccia

Passi dal PD all’IDV a Berlusconi e poi torni quaggiù

Da noi tranquilli come dei birilli

C’arrivano palate perché in testa ci cantano i grilli

Daje forte, daje, niente melodarammi

Daje forte, daje, perché abbiamo vent’anni

Daje forte, daje, perché avere vent’anni è avere sogni grandi

Yalla allez, vent’anni sono tanti

E li paghiamo in contanti

Ma sono anche pochi, i sogni vanno inseguiti, mai traditi

Su i cuori banditi

Cantavano De Andrè adesso vanno in ghingheri

Cantavano Bob Dylan adesso vanno a calci agli zingari

«How many roads must a man walk down»

E questo risultato ce l’avevo nell’aspetto da infiltrato

Ti piaceva far l’artista da giovane

A noi ci piace ancora

Daje forte allora, daje forte allora

Siamo in tanti e non ci sentiamo soli

Io vi amo a voi che siete bombaroli

Avete il fuoco dentro, l’avete letto un libro

Un piano nella testa (ribelli col timbro)

Con argomenti collegamenti e una sacca in spalla daje da re jalla

Yo finché c'è in giro gente come noi

Non c'è bisogno di eroi ne di dei e non darmi del lei

Chi sei?

Una guardia?

Chi sei?

Chi sei?

Chi sei?

Noi facciamo la storia e ci diamo del tu e nei momenti clue

Siamo fratelli a tutti i livelli, con le monete d’oro nei capelli

Litighiamo sempre perché in testa alziamo castelli

Daje forte, daje, niente melodarammi

Daje forte, daje, perché abbiamo vent’anni

Daje forte, daje, perché avere vent’anni è avere sogni grandi

Yalla allez, vent’anni sono tanti

E li paghiamo in contanti

Ma sono anche pochi, i sogni vanno inseguiti, mai traditi

Su i cuori banditi

Yo, solo chi lotta può essere capace

Di conquistare un parco:

Il parco della pace

Solo chi lotta può vincere lo shock

Alza la mano se hai mai visto il mostro di Sarrock

Due casse in mezzo al parco, microfoni, all’assalto

L’aria è frizzante e passami una doppio malto

Mica sto a pensare a fare il fichetto

Boccali in alto per chi lotta diretto

E poi al Kreuzberg park in pedal kraft

Coi punk i black block gli orsi e i dark

E i soldi?

Poi vedremo come farli

Guarda li che c'è, c'è il checkpoint Charlie

Triste fine avete fatto, donna volpe e mastro gatto

Ma su allegri ancora c'è qualche sciocco come me

Ma guarda il corvo poco saggio

Apre il becco canta e perde il suo formaggio

Non l’ha capita ancora l’antica lezione

Ci costa ogni giorno tre etti di provolone

Daje forte, daje, niente melodarammi

Daje forte, daje, perché abbiamo vent’anni

Daje forte, daje, perché avere vent’anni è avere sogni grandi

Yalla allez, vent’anni sono tanti

E li paghiamo in contanti

Ma sono anche pochi, i sogni vanno inseguiti, mai traditi

Su i cuori banditi

Guccini en De Gregori zongen

Ze hebben allemaal deze ondernemers vermoord

Nu zijn we uit de mode en nemen we de verandering

Vertel het ons, vertel het ons, te midden van hindernissen

We begrijpen niet wat er nodig is om succesvol te zijn

Kijk hoe je bent

Je gaat met mensen om, al je praat is papierverspilling

Schakel over van PD naar IDV naar Berlusconi en kom dan hier terug

Bij ons zo stil als kegelen

We krijgen schoppen vol omdat de krekels in onze hoofden zingen

Daje forte, daje, no melodarammi

Daje forte, daje, want we zijn twintig jaar oud

Daje forte, daje, want twintig zijn is grote dromen hebben

Yalla allez, twintig jaar is een lange tijd

En we betalen ze contant

Maar het zijn er ook maar weinig, dromen moeten worden nagejaagd, nooit verraden

Op de verbannen harten

Ze zongen De Andrè nu zijn ze verkleed

Ze zongen Bob Dylan nu gaan ze zigeuners schoppen

"Hoeveel wegen moet een man bewandelen"

En ik had dit resultaat in het aspect van een infiltrant

Je vond het leuk om artiest te zijn toen je jong was

We vinden het nog steeds leuk

Geef het dan sterk, geef het dan sterk

We zijn met velen en we voelen ons niet alleen

Ik hou van jullie die bommenwerpers zijn

Je hebt het vuur binnen, je hebt een boek gelezen

Een plan in het hoofd (rebellen met de stempel)

Met links argumenten en een schoudertas daje da re jalla

Yo, zolang er mensen zoals wij in de buurt zijn

Er zijn geen helden of goden nodig en noem me niet haar

Wie ben jij?

Een bewaker?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

Wie ben jij?

We schrijven geschiedenis en geven elkaar de jou en in de aanwijzingsmomenten

We zijn broers op alle niveaus, met gouden munten in ons haar

We vechten altijd omdat we kastelen in het hoofd oprichten

Daje forte, daje, no melodarammi

Daje forte, daje, want we zijn twintig jaar oud

Daje forte, daje, want twintig zijn is grote dromen hebben

Yalla allez, twintig jaar is een lange tijd

En we betalen ze contant

Maar het zijn er ook maar weinig, dromen moeten worden nagejaagd, nooit verraden

Op de verbannen harten

Yo, alleen degenen die worstelen kunnen in staat zijn

Een park veroveren:

Het park van de vrede

Alleen degenen die worstelen, kunnen de schok overwinnen

Steek je hand op als je ooit het Sarrock-monster hebt gezien

Twee sprekers in het midden van het park, microfoons, over de aanval

De lucht is fris en geef me een dubbele malt

Ik denk er niet aan om een ​​coole kerel te zijn

Mok bovenop voor degenen die direct vechten

En dan naar het Kreuzbergpark in pedaalkraft

Met punkers, zwarte blokken, beren en gothics

Hoe zit het met het geld?

Dan zullen we zien hoe ze te doen

Kijk daar, daar is checkpoint Charlie

Triest einde dat je hebt gemaakt, vossenvrouw en kattenmeester

Maar op vrolijk, er is nog steeds een dwaas zoals ik

Maar kijk naar de onverstandige kraai

Hij opent zijn snavel, zingt en verliest zijn kaas

De oude les heeft nog niet begrepen

Het kost ons elke dag drie ons provolone

Daje forte, daje, no melodarammi

Daje forte, daje, want we zijn twintig jaar oud

Daje forte, daje, want twintig zijn is grote dromen hebben

Yalla allez, twintig jaar is een lange tijd

En we betalen ze contant

Maar het zijn er ook maar weinig, dromen moeten worden nagejaagd, nooit verraden

Op de verbannen harten