Il quartiere è cambiato - Assalti Frontali, M1

Ai piedi del semaforo cento ginestre gialle

Passa una ragazza in bici e un proiettile alle spalle

«Attenti, oh, fermi!»

avrei voluto dirgli

Ma il fuoristrada correva veloce e non sentiva consigli

«Per me sono tutti figli» dice il fornaio

Ha il pane buono, la pasta fresca al taglio

E una faccia oggi, mette spavento

La raccolgo io la bicicletta schiacciata nel cemento

Rallenta, vai piano, che è bello, ancora più piano

Controlla la strada, che lei ti sfugge di mano

Rallenta, vai piano, che è bello, ancora più piano

Controlla la strada, il quartiere è cambiato

E tutti dicono in coro: «Ci piace da pazzi»

Diecimila biciclette in mezzo ai palazzi

Salgo su in bici, spingo, sembra che volo

Le gambe tirano, fermo le macchine, non pedalo solo

Vado meglio, sempre meglio, col piede premo giù

Alla fermata la gente sorride, mi saluta col pollice in su

Si può rinascere, lo sento e lo vivo

Trasformo la rabbia che ho dentro in qualcosa di positivo

Sempre col cuore a mille, vado a trenta all’ora

Blocco il traffico e dico: «Ma prego, passi signora»

Rallenta, vai piano, che è bello, ancora più piano

Controlla la strada, che lei ti sfugge di mano

Rallenta, vai piano, che è bello, ancora più piano

Controlla la strada, il quartiere è cambiato

E tutti dicono in coro: «Ci piace da pazzi»

Diecimila biciclette in mezzo ai palazzi

E tu correvi un rally dove?

Intorno al nostro isolato

La coscienza ti rifiuta, il quartiere è cambiato

Il quartiere è cresciuto, chi lo ama ci crede

Si può essere felici e in bici salto giù dal marciapiede

«Poi vieni con noi a sedere» mi dicono due artisti

Hanno le parole buone: «Salva i ciclisti!»

Scrivono su un muro bianco, con trenta bombolette

Intorno a me vedo sbucare trentamila biciclette

Gente in sella, snella, elegante

Prende il quartiere, bastava un segnale, farsi vedere

In coro tutti dicono: «Ci piace da pazzi»

Un corridoio verde che si allarga in mezzo ai palazzi

Rallenta, vai piano, che è bello, ancora più piano

Controlla la strada, che lei ti sfugge di mano

Rallenta, vai piano, che è bello, ancora più piano

Controlla la strada, il quartiere è cambiato

E tutti dicono in coro: «Ci piace da pazzi»

Diecimila biciclette in mezzo ai palazzi

Le strade sono cambiate, le strade sono cambiate

Le strade sono cambiate, puoi cambiare anche tu

E la periferia diventa una prateria

Nessuno all’improvviso vuole più andare via

Quello che era un luogo di dolore e poco amore

Lo rivedo qua altri occhi, al rallentatore

La strade hanno una originaria vocazione:

Unire luoghi e persone, sembra una rivoluzione

La gente si sorride, si saluta, si aiuta

Sulla rima del poeta nessuno ci sputa

Noi andiamo sereni, eravamo nervosi

Nella puzza di benzina a guadagnare secondi preziosi

Siamo orgogliosi, che una persona diversa

Attraversa la vita proprio prima che sia finita e persa

Aan de voet van de verkeerslichten, honderd gele gaspeldoorn

Een meisje gaat voorbij op een fiets en een kogel in de rug

"Pas op, o, stop!"

Ik wilde het hem vertellen

Maar het terreinwagen rende snel en hoorde geen advies

"Voor mij zijn het allemaal kinderen", zegt de bakker

Het heeft goed brood, vers gesneden pasta

En een gezicht vandaag is beangstigend

Ik pak de fiets in het beton gedrukt

Vertraag, ga langzaam, wat leuk is, zelfs langzamer

Controleer de weg, ze loopt uit de hand

Vertraag, ga langzaam, wat leuk is, zelfs langzamer

Check de straat, de buurt is veranderd

En ze zeggen allemaal in koor: "We like it like crazy"

Tienduizend fietsen in het midden van de gebouwen

Ik stap op mijn fiets, duw, het lijkt alsof ik vlieg

De benen trekken, ik stop de auto's, ik trap niet alleen

Ik ga beter, beter en beter, met mijn voet druk ik naar beneden

Bij de halte glimlachen mensen, begroeten me met hun duimen omhoog

Het kan herboren worden, ik voel het en ik leef het

Ik transformeer de woede in mij in iets positiefs

Altijd met bonzend hart ga ik om dertig uur per uur

Ik blokkeer het verkeer en zeg: "Kom alsjeblieft mee, dame"

Vertraag, ga langzaam, wat leuk is, zelfs langzamer

Controleer de weg, ze loopt uit de hand

Vertraag, ga langzaam, wat leuk is, zelfs langzamer

Check de straat, de buurt is veranderd

En ze zeggen allemaal in koor: "We like it like crazy"

Tienduizend fietsen in het midden van de gebouwen

En waar liep je een rally?

Rond ons blok

Het geweten weigert je, de buurt is veranderd

De buurt is gegroeid, liefhebbers geloven erin

Je kunt blij zijn en op je fiets van het trottoir springen

"Kom dan bij ons zitten", vertellen twee artiesten me

Ze hebben de goede woorden: "Red de fietsers!"

Ze schrijven op een witte muur, met dertig blikjes

Om me heen zie ik dertigduizend fietsen verschijnen

Mensen in het zadel, slank, elegant

Hij neemt de buurt in, een signaal was genoeg, om gezien te worden

In refrein zegt iedereen: "We like it like crazy"

Een groene gang die zich verbreedt in het midden van de gebouwen

Vertraag, ga langzaam, wat leuk is, zelfs langzamer

Controleer de weg, ze loopt uit de hand

Vertraag, ga langzaam, wat leuk is, zelfs langzamer

Check de straat, de buurt is veranderd

En ze zeggen allemaal in koor: "We like it like crazy"

Tienduizend fietsen in het midden van de gebouwen

De wegen zijn veranderd, de wegen zijn veranderd

De wegen zijn veranderd, jij kunt ook veranderen

En de periferie wordt een prairie

Niemand wil ineens weg

Wat vroeger een plek was van pijn en weinig liefde

Ik zie hem hier met andere ogen, in slow motion

De straten hebben een originele roeping:

Het combineren van plaatsen en mensen lijkt een revolutie

Mensen glimlachen, begroeten elkaar, helpen elkaar

Niemand spuugt op het rijm van de dichter

We gaan kalm, we waren nerveus

In de stank van benzine om kostbare seconden te winnen

We zijn trots, dat een ander mens

Ga door het leven voordat het voorbij en verloren is