В точку - Ассаи

Здесь люди искали ответы,

Он же напротив искал то, что туманит ум,

Приглашая к еле живым и разбитым, за пару минут,

К еле вернувшимся, сквозь пелену.

Твой мозг дает именно столько,

именно после приглашая войти —

В райский ад, стучать в подпёртую дверь —

И тут выключат звук.

Идущие мимо совали фэйк в окна,

Сердце как-то неровно, от пятого кофе…

Кого затягивает труд или тот, кто трудится,

Его же как-то всегда тянула улица.

Соединяющий в кольца мимо постов,

Мимо зеленого фона, мимо знака «40».

Даже если в Питере дождь, точно — Opel уйдёт в точку.

Припев:

Мне так легко в этом мире,

Когда минуты множит дорога,

Когда меня не тревожат чужие,

Когда звучат аккорды новых песен,

Когда меня обнимает мой сын,

Когда мы все вместе…

Расскажи мне весть о том, где будет наш дом.

От болезни или ножа, от вина или нелюбви

От вины или желаний — мы уйдем.

Обнажён или одет будет мой торс,

Будет ли прост проход по коридору не в рост

Сколько времени толпа будет видеть меня?

Сколько людей будут помнить меня, именно там?

Как только руки забудут как бить и рвать,

Как только стены потеряют силу оборонять

Горизонты смоет вода и небо,

Стегая, будет стекать именно к нам.

Слитки светлых лун, кривых зеркал,

Слитных слов — авангард

Сколько времени будет в финале?

Сколько, память хранит то, что я выметаю из разума?

Припев:

Мне так легко в этом мире,

Когда минуты множит дорога,

Когда меня не тревожат чужие,

Когда звучат аккорды новых песен,

Когда меня обнимает мой сын,

Когда мы все вместе…

Hier waren mensen op zoek naar antwoorden,

Integendeel, hij was op zoek naar iets dat de geest vertroebelde,

Uitnodigend voor de nauwelijks levend en gebroken, in een paar minuten,

Aan degenen die nauwelijks terugkwamen, door de sluier.

Je hersenen geven net zo veel

net na het uitnodigen om binnen te komen -

Naar de hemelse hel, kloppend op de getraliede deur -

En zet dan het geluid uit.

Degenen die voorbijlopen, zetten vervalsingen in de ramen,

Het hart is op de een of andere manier ongelijk, vanaf de vijfde koffie ...

Wie wordt aangetrokken door arbeid, of degene die werkt,

Hij voelde zich op de een of andere manier altijd aangetrokken tot de straat.

Verbindend in ringen langs de palen,

Voorbij de groene achtergrond, voorbij het bord "40".

Zelfs als het regent in St. Petersburg, zeker - Opel zal ter zake komen.

Refrein:

Het is zo makkelijk voor mij in deze wereld

Wanneer de weg de minuten vermenigvuldigt,

Als vreemden me niet lastig vallen,

Als de akkoorden van nieuwe nummers klinken,

Als mijn zoon me knuffelt

Als we allemaal samen zijn...

Vertel me het nieuws over waar ons huis zal zijn.

Van ziekte of een mes, van wijn of afkeer

Van schuldgevoelens of verlangens - we zullen vertrekken.

Mijn torso zal naakt of gekleed zijn,

Zal het gemakkelijk zijn om door de gang te gaan zonder groei?

Hoe lang zal het publiek me zien?

Hoeveel mensen zullen me daar herinneren?

Zodra de handen vergeten hoe ze moeten slaan en scheuren,

Zodra de muren hun kracht verliezen om te verdedigen

Horizons zullen worden weggespoeld door water en lucht,

Quilten, het vloeit recht naar ons toe.

Ingots van heldere manen, kromme spiegels,

Samengevoegde woorden - avant-garde

Hoeveel tijd zit er in de finale?

Hoe lang houdt het geheugen vast wat ik uit mijn hoofd veeg?

Refrein:

Het is zo makkelijk voor mij in deze wereld

Wanneer de weg de minuten vermenigvuldigt,

Als vreemden me niet lastig vallen,

Als de akkoorden van nieuwe nummers klinken,

Als mijn zoon me knuffelt

Als we allemaal samen zijn...