Счастье - Ассаи

Ночь в холодных стенах.

Хрупкое тело вторит отказ.

Здесь так много людей видели море внутри

И в каждом из них что-то не так,

В каждом из нас кто-то погиб.

Смотри, долго и пусто в небе,

Так банально и глупо видеть всё это снова,

Но только со звуком.

На крыше моего дома есть тайное место,

Каждую ночь мы ждём сигнал оттуда.

Cлед рассыпанных бус на воде,

Я искал тебя где только мог,

Но счастье неуловимо...

Так неуловимо.

Cлед рассыпанных бус на воде,

Я искал тебя где только мог,

Но счастье неуловимо...

Ты проклял всё, чтобы покинуть дом,

Сделав так, чтобы это было смешно.

Твои стеклянные глаза смотрят прямо в меня,

Тебе нужно много менять.

Мы слышим твой голос в забитых вагонах,

Утром и днем.

Мне кажется, это тот свет,

О котором я слышал от многих знакомых.

Стоптанный снег.

То, что вокруг тебя учит и бьет.

В луже рассплывчатый текст.

Этот цвет тебе точно идёт.

Но я не знаю, что сказать тебе наедине,

Я так устал от этих мыслей - комом в горле.

Время летит мимо нас,

А мы в темноте ищем то,

Что будет светом над домом.

На часах ровно три,

За горизонтом плачет исколотый мир.

И вот он я тут, а в голове только ты.

Слышать близких, быть сильным,

Мне так нужно быть собой в этом эксперименте.

Cлед рассыпанных бус на воде,

Я искал тебя где только мог,

Но счастье неуловимо...

Cлед рассыпанных бус на воде,

Я искал тебя где только мог,

Но счастье неуловимо...

Так неуловимо.

Cлед рассыпанных бус на воде,

Я искал тебя где только мог,

Но счастье неуловимо...

Так неуловимо.

Cлед рассыпанных бус на воде,

Я искал тебя где только мог,

Но счастье неуловимо...

Так неуловимо.

Nacht in de koude muren.

Het fragiele lichaam echoot de weigering.

Hier hebben zoveel mensen de zee van binnen gezien

En in elk van hen is iets mis,

In ieder van ons stierf er iemand.

Kijk, lang en leeg in de lucht,

Zo afgezaagd en stom om het allemaal weer te zien

Maar alleen met geluid.

Er is een geheime plek op het dak van mijn huis

Elke nacht wachten we op een signaal vanaf daar.

Een spoor van verspreide kralen op het water,

Ik zocht je waar ik kon

Maar geluk is ongrijpbaar...

Zo ongrijpbaar.

Een spoor van verspreide kralen op het water,

Ik zocht je waar ik kon

Maar geluk is ongrijpbaar...

Je vervloekte alles om het huis te verlaten

Het grappig maken.

Je glazige ogen kijken me recht aan

Je moet veel veranderen.

We horen je stem in de volgepakte auto's,

Ochtend en middag.

Ik denk dat dit het licht is

Wat ik van veel vrienden hoorde.

Geplette sneeuw.

Wat om je heen is, leert en klopt.

Wazige tekst in een plas.

Deze kleur staat je echt goed.

Maar ik weet niet wat ik je privé moet vertellen

Ik ben zo moe van deze gedachten - een brok in mijn keel.

De tijd vliegt voorbij

En in het donker zoeken we iets

Wat wordt het licht boven het huis.

Het is precies drie uur

Achter de horizon huilt een doorboorde wereld.

En hier ben ik, en alleen jij zit in mijn hoofd.

Hoor geliefden, wees sterk,

Ik moet echt mezelf zijn in dit experiment.

Een spoor van verspreide kralen op het water,

Ik zocht je waar ik kon

Maar geluk is ongrijpbaar...

Een spoor van verspreide kralen op het water,

Ik zocht je waar ik kon

Maar geluk is ongrijpbaar...

Zo ongrijpbaar.

Een spoor van verspreide kralen op het water,

Ik zocht je waar ik kon

Maar geluk is ongrijpbaar...

Zo ongrijpbaar.

Een spoor van verspreide kralen op het water,

Ik zocht je waar ik kon

Maar geluk is ongrijpbaar...

Zo ongrijpbaar.