Безразличие - Ассаи

Припев:

Напои меня ма, я уйду навсегда,

Я найду там покой, в свете нового дня,

Проводи и ты, пускай не по пути,

Не знаю, правы ли мы, правы ли мы.

Движения в космос, я вырасту не будит и дня без тоста,

Поверь, это покруче крэка, когда болеют целое лето под пледом,

Пока, Антон, я на понтон, искупаюсь, потом вон,

Наверное в город, мне предложили уехать отсюда, дерзким тоном.

Помнишь, та что со мной, на, передай, только ей одной.

Лица угрюмые, лица не думали, и не ждали, и не дышали.

А мне даже не жаль, но, как-то не так всё,

Как будто ты осёл, это тупая притча,

И вовсе не лично, всему виною безразличие.

Припев:

Напои меня ма, я уйду навсегда,

Я найду там покой, в свете нового дня,

Проводи и ты, пускай не по пути,

Не знаю, правы ли мы, правы ли мы.

Уже 90, выйдя из тамбура, кофе остынет как воздух,

Жалко, я знаю это не просто, забыть запах дыма и свежего скоса.

Возможно не правы, но ты не бойся,

Кидая напалм в окна посольства.

Беги, ну же родной, мам, за дверью никого,

И так уже давно, льётся вино, бьется листва,

Вечно я жду, когда упадет мне на порог,

Только лишь мне звезда.

Не торопись, там нет любви,

Тогда убей меня, коктейлями,

Не так страшен ВИЧ, как его обличье,

Всему виною безразличие.

Припев:

Напои меня ма, я уйду навсегда,

Я найду там покой, в свете нового дня,

Проводи и ты, пускай не по пути,

Не знаю, правы ли мы, правы ли мы.

Refrein:

Maak me dronken ma, ik zal voor altijd weg zijn

Ik zal daar vrede vinden, in het licht van een nieuwe dag,

Tot ziens, zij het niet onderweg,

Ik weet niet of we gelijk hebben, of we gelijk hebben.

Beweging in de ruimte, ik zal geen dag wakker worden zonder een toast,

Geloof me, het is koeler dan crack, als ze de hele zomer ziek worden onder een deken,

Dag Anton, ik ben op het ponton, ik zal zwemmen en dan uitstappen,

Waarschijnlijk naar de stad, ik werd aangeboden om hier te vertrekken, op een uitdagende toon.

Denk eraan, degene die bij mij is, vertel het haar alleen.

De gezichten zijn somber, de gezichten dachten niet na, wachtten niet en ademden niet.

En het spijt me niet eens, maar op de een of andere manier is het niet zo,

Alsof je een ezel bent, is het een stomme gelijkenis

En helemaal niet persoonlijk, het is allemaal de schuld van onverschilligheid.

Refrein:

Maak me dronken ma, ik zal voor altijd weg zijn

Ik zal daar vrede vinden, in het licht van een nieuwe dag,

Tot ziens, zij het niet onderweg,

Ik weet niet of we gelijk hebben, of we gelijk hebben.

Al 90, bij het verlaten van de vestibule, zal de koffie afkoelen als lucht,

Het is jammer, ik weet dat het niet gemakkelijk is om de geur van rook en verse schuine kant te vergeten.

Misschien niet goed, maar wees niet bang

Napalm gooien voor de ramen van de ambassade.

Ren, kom op schat, mama, er is niemand achter de deur,

En zo stroomt de wijn lange tijd, het gebladerte klopt,

Ik wacht altijd tot het op mijn drempel valt,

Gewoon een ster voor mij.

Neem je tijd, er is geen liefde,

Dood me dan met cocktails

HIV is niet zo erg als het lijkt,

Het draait allemaal om onverschilligheid.

Refrein:

Maak me dronken ma, ik zal voor altijd weg zijn

Ik zal daar vrede vinden, in het licht van een nieuwe dag,

Tot ziens, zij het niet onderweg,

Ik weet niet of we gelijk hebben, of we gelijk hebben.