На безлюдной войне - Ассаи

Как светлая вода дарит цвет цвету,

Я же хочу быть цельным, как сталь — 3,

Я видел все, как будто не было преград

Между глазами, напротив, там…

В космосе белых роз, меня съедает изнутри

Эта музыка, как голод в пост,

Скомканный дым избавляет от плена,

Но, роняя мыло тебя имеет система.

Уникум, но тоже курит, пьет и быкует,

Работает, как отбывает, ты ли не знаешь,

Звуки радио в пустой комнате,

И пусть я не помню, что было поводом.

Вам же нельзя быть здесь, эта музыка веры,

Это музыка нервов, музыка теплого моря,

И та душа, что горела себе не изменит,

И та душа, что горела себе не изменит.

Припев:

Разве это именно то?

Именно ты?

Мне нужны четкие мысли, ты понял?

На безлюдной войне,

Мне полюбится женщина как Ева.

Разве это именно то?

Именно ты?

Нам нужны полные залы, ты понял?

На безлюдной войне,

Мне полюбится женщина, как пуля в любой момент…

И это я слепо брел, смело сметал,

Терял, но не находил, и не понимал,

Как долог путь от грязного сердца,

Как дорог друг, если он друг, и как дорого детство.

Знаешь, что в гаражах на окраине,

Что в подвалах и барах, и кто воспламеняет во мне панику?

Это может быть полный ноль,

Или поезд идущий в лагерь и ты очнешься…

Где-нибудь в полумерах, в полуподвалах,

В полутонах, иной свет в тебе одной,

До дома минимум пять,

Но не зажимай кровь, не выдавай боль.

Ну же не тлей, мне нужно больше идей,

Чтобы найти выход, мне нужно больше людей,

Мне нужно больше ***

Не скрывающих слез, отныне — это гипноз.

Припев:

Разве это именно то?

Именно ты?

Мне нужны четкие мысли, ты понял?

На безлюдной войне,

Мне полюбится женщина как Ева.

Разве это именно то?

Именно ты?

Нам нужны полные залы, ты понял?

На безлюдной войне,

Мне полюбится женщина, как пуля в любой момент…

Zoals licht water kleur geeft aan kleur,

Ik wil solide zijn als staal - 3,

Ik zag alles alsof er geen barrières waren

Tussen de ogen daarentegen is er ...

In de ruimte van witte rozen, het eet me van binnenuit op

Deze muziek is als honger in een post,

Verfrommeld rook levert uit gevangenschap,

Maar door de zeep te laten vallen, heb je het systeem.

Uniek, maar ook rookt, drinkt en pestkoppen,

Werkt als hij vertrekt, weet je niet?

Geluiden van de radio in een lege kamer

En ook al weet ik niet meer wat de reden was.

Je kunt hier niet zijn, deze muziek van het geloof,

Dit is de muziek van zenuwen, de muziek van de warme zee,

En die ziel die zichzelf verbrandde, zal niet veranderen,

En de ziel die brandde, zal zichzelf niet veranderen.

Refrein:

Is het precies dat?

Precies jij?

Ik heb heldere gedachten nodig, begrijp je?

In een verlaten oorlog

Ik hou van een vrouw als Eva.

Is het precies dat?

Precies jij?

We hebben volle zalen nodig, begrijp je?

In een verlaten oorlog

Ik zal op elk moment van een vrouw houden als een kogel...

En ik dwaalde blindelings, stoutmoedig weggevaagd,

Verloren, maar niet gevonden, en niet begrepen,

Hoe lang is het pad van een vuil hart,

Hoe dierbaar is een vriend, als hij een vriend is, en hoe dierbaar is de kindertijd.

Weet je wat er in de garages aan de rand staat

Wat zit er in de kelders en bars, en wie doet paniek bij mij ontstaan?

Het kan nul zijn

Of een trein die naar het kamp gaat en je wordt wakker...

Ergens in halve maten, in halve kelders,

In halftonen, een ander licht in jou alleen,

Minstens vijf naar het huis,

Maar knijp niet in het bloed, geef de pijn niet weg.

Kom op, geen bladluizen, ik heb meer ideeën nodig

Ik heb meer mensen nodig om mijn weg naar buiten te vinden

Ik heb meer nodig ***

Geen tranen verbergen, vanaf nu - dit is hypnose.

Refrein:

Is het precies dat?

Precies jij?

Ik heb heldere gedachten nodig, begrijp je?

In een verlaten oorlog

Ik hou van een vrouw als Eva.

Is het precies dat?

Precies jij?

We hebben volle zalen nodig, begrijp je?

In een verlaten oorlog

Ik zal op elk moment van een vrouw houden als een kogel...