Замело - Артём Лоик

Замело дороги мои в судьбе!

Думал это так, но одно «но»:

Замело дороги мои к себе

Остаются звуки фальшивых нот!

Выйдя поутру и за собой закрыв дверь

Отделяя нелепое тело от крыл

Осознав, что дверь — одна, но в сущности две, —

Понял, что закрыв её, — я тут же открыл

И зашел в одну из тысячи новых комнат

И запел одну из тысячи своих басен

Очень громко, что услышал их снежный ком над

Головою моею, хоть пел и не басом

И пошло-поехало, точнее свалилось

Белое, небесное на голову счастье

Губы рэп читали или все же молились

Руки крест держали или все же на части

Разломали… Молча бросив в костёр

Чтобы отпугнуть волков и рядом согреться

И летело пламя его высоко — стёр

Потерял, забыл все буквы или все-таки крестик

Замело дороги мои в судьбе!

Думал это так, но одно «но»:

Замело дороги мои к себе

Остаются звуки фальшивых нот!

Замело дороги мои в судьбе!

Думал это так, но одно «но»:

Замело дороги мои к себе

Остаются звуки фальшивых нот!

Обойдя вершины гор, увидев царей

Не найдя того, чему не будет имён

Будучи в цепях, не замечая цепей

Веря в лозунги непобедимых знамён

Доходя к стене, я бил ее своим лбом

Видя в этом подвиг, — всю его красоту

И пока весь мир на меня положил болт

По ту сторону стены, — все же не утихал стук!

Кровь давала — злость, ну, а злость давала сил

Сил было немерено, — не время стонать!

И я был!

Бил ее и голосил!

Но пламя догорало, исчезала стена…

И забыв себя и свою цель в темноте…

Двигаясь наощупь и на собственный крик

Я нащупал дверь, и потянул, но затем

Понял, что открыв её, — я тут же закрыл

Замело дороги мои в судьбе!

Думал это так, но одно «но»:

Замело дороги мои к себе

Остаются звуки фальшивых нот!

Замело дороги мои в судьбе!

Думал это так, но одно «но»:

Замело дороги мои к себе

Остаются звуки фальшивых нот!

Остаются звуки фальшивых нот!

Остаются звуки фальшивых…

Остаются звуки фальшивых нот!

Mijn wegen zijn bedekt met het lot!

Ik dacht van wel, maar één "maar":

Mijn wegen zijn gedekt

De klanken van valse noten blijven!

's Morgens vertrekken en de deur achter je sluiten

Het belachelijke lichaam scheiden van de vleugels

Beseffend dat de deur één is, maar in wezen twee, -

Ik realiseerde me dat toen ik het sloot, ik meteen opende

En ging een van de duizend nieuwe kamers binnen

En zong een van zijn duizend fabels

Heel hard dat ik ze hoorde sneeuwballen

Met mijn hoofd, hoewel ik zong en niet in bas

En af en aan, of beter gezegd neergevallen

Wit, hemels geluk

Lippen lezen rap of nog steeds gebeden

Handen met een kruis of nog steeds in stukken

Ze braken het... Stil gooiden het in het vuur

Om de wolven weg te jagen en warm te houden in de buurt

En zijn vlam vloog hoog - gewist

Verloren, alle letters vergeten of toch een kruis

Mijn wegen zijn bedekt met het lot!

Ik dacht van wel, maar één "maar":

Mijn wegen zijn gedekt

De klanken van valse noten blijven!

Mijn wegen zijn bedekt met het lot!

Ik dacht van wel, maar één "maar":

Mijn wegen zijn gedekt

De klanken van valse noten blijven!

De toppen van de bergen omzeilen, de koningen zien

Niet vinden wat geen namen heeft

Geketend zijn, de kettingen niet opmerken

Geloven in de slogans van onoverwinnelijke banners

Toen ik de muur bereikte, sloeg ik erop met mijn voorhoofd

Hierin een prestatie zien - al zijn schoonheid

En terwijl de hele wereld me in de maling neemt

Aan de andere kant van de muur hield het kloppen nog steeds niet op!

Bloed gaf - woede, nou ja, en woede gaf kracht

Kracht was onmetelijk - dit is niet het moment om te zeuren!

En ik was!

Hij sloeg haar en stemde!

Maar de vlam brandde af, de muur verdween...

En jezelf en je doel in het donker vergeten...

Bewegen door aanraking en door je eigen kreet

Ik tastte naar de deur en trok, maar toen...

Ik realiseerde me dat toen ik het opende, ik meteen sloot

Mijn wegen zijn bedekt met het lot!

Ik dacht van wel, maar één "maar":

Mijn wegen zijn gedekt

De klanken van valse noten blijven!

Mijn wegen zijn bedekt met het lot!

Ik dacht van wel, maar één "maar":

Mijn wegen zijn gedekt

De klanken van valse noten blijven!

De klanken van valse noten blijven!

Er zijn valse geluiden...

De klanken van valse noten blijven!