Мотылек - Артём Лоик
Hieronder staat de songtekst van het nummer Мотылек , artiest - Артём Лоик met vertaling
Tekst van het liedje " Мотылек "
Originele tekst met vertaling
Мотылек
Артём Лоик
Оригинальный текст
Помню место, помню бабушки село,
где я завязываю детство в узелок,
где я расхаживаю грязный, как пират,
где я затягиваю узел, чтоб порвать.
Помню вокзал и помню нужный поворот
и пацаны собрались у моих ворот,
и я под рамой выезжаю без седла,
и уезжаю… уезжаю без следа.
Я помню поле, помню неуклюжий холм,
где я ищу сухие ветки будто Холмс,
а верный Ватсон разжигает наш огонь,
и мы бросаем ветки и кричим, — ого!
А после я увижу мотылька мельком
и поднимусь и побегу за мотыльком,
и с дикой радостью поймаю налегке,
и не пойму, что раздавил его в руке.
А мотылек летел,
наверное к реке
и вовсе не хотел,
закончиться в руке.
А мотылек порхал
красиво и легко,
но хлопнула рука
и хрустнуло крыло.
Я помню место, помню свой вчерашний день,
где я завязываю со стихами, где
назавтра снова, как обычно развяжусь
и выпью слово, его рифмой закушу.
Помню дела, помню обязанности, но
я снова буду тарабанить за стеной,
зная, что в общем-то стены нет и следа,
что я создал ее в себе и для себя.
Но мне плевать, как и на вечный местный хор,
мне нужно только отыскать проклятый холм!
И развести, как говорится, свой огонь,
и полететь, и стать счастливым мотыльком!
Но не получится, всем силам вопреки,
нет ни огня того, меня того, руки…
Я осознал в особый день своей строкой,
что это я раздавлен был своей рукой.
А мотылек летел,
наверное к реке
и вовсе не хотел,
закончиться в руке.
А мотылек порхал
красиво и легко,
но хлопнула рука
и хрустнуло крыло.
Перевод песни
Ik herinner me de plaats, ik herinner me het dorp van mijn grootmoeder,
waar ik de kindertijd in een knoop leg,
waar ik vies loop als een piraat
waar ik de knoop strakker maak om te breken.
Ik herinner me het station en ik herinner me de afslag naar rechts
en de jongens verzamelden zich bij mijn poort,
en ik rij zonder zadel onder het frame,
en vertrekken ... zonder een spoor achter te laten.
Ik herinner me het veld, ik herinner me de onhandige heuvel
waar ik droge takken zoek zoals Holmes,
en trouwe Watson ontsteekt ons vuur,
en we gooien takken en schreeuwen, - wauw!
En dan vang ik een glimp op van een mot
en ik zal opstaan en de mot achterna rennen,
en met wilde vreugde zal ik licht vangen,
en ik begrijp niet dat ik het in mijn hand heb verpletterd.
En de mot vloog
waarschijnlijk naar de rivier
en wilde niet
in je hand eindigen.
En de mot fladderde
leuk en gemakkelijk
maar de hand klapte
en de vleugel kraakte.
Ik herinner me de plaats, ik herinner me mijn gisteren
waar ik bind met verzen, waar
morgen weer, zoals gewoonlijk, los
en ik zal een woord drinken, ik zal het eten met een rijm.
Ik herinner me dingen, ik herinner me plichten, maar
Ik zal weer rammelen achter de muur,
wetende dat er in het algemeen geen muur is,
dat ik het in mezelf en voor mezelf heb gecreëerd.
Maar het kan me niet schelen, zoals het eeuwige plaatselijke koor,
Ik moet alleen de verdomde heuvel vinden!
En maak je vuur, zoals ze zeggen,
en vlieg, en word een gelukkige mot!
Maar het zal niet werken, tegen alle verwachtingen in,
daar is geen vuur van, ik van dat, handen...
Ik realiseerde me op een speciale dag met mijn lijn,
dat ik het was die door mijn eigen hand werd verpletterd.
En de mot vloog
waarschijnlijk naar de rivier
en wilde niet
in je hand eindigen.
En de mot fladderde
leuk en gemakkelijk
maar de hand klapte
en de vleugel kraakte.
Andere nummers van deze artiest:
Meer dan 2 miljoen songteksten
Liedjes in verschillende talen
Vertalingen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Snel zoeken
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt