Свеча - Артём Лоик

Зажгли свечу.

Она горит

Уверенно, не жалко

И раздается первый крик

Впервые стало жарко!

Зажгли свечу.

Тело кипит

Не требует огласки

Впервые слезы потекли

И загорелись глазки

И говорит свеча: свечу

Я для тебя, но длиться

Не вечно мне… храни свечу

И не забудь делиться…

И говорит свеча: года

Грядут гореть и гаснуть

Ты нарисуешь города!

Но растеряешь краски…

И говорит свеча: года

Грядут потеть и мерзнуть

Ты завоюешь города!

Но растеряешь войско…

И говорит свеча за честь:

Наступит время долга, —

Останешься один, — к свече

Прийдут погреться волки…

Сожгут стога, сожрут стада!

Настанет время брани!

Только гори не от стыда!

Волки боятся пламя!

Сумей пройти достойно путь

Не верь рукам и спичкам —

Они сожгут твою судьбу

Еще быстрее, — в пищу

ПРИПЕВ

Капай, капай

Капай, капай

От Марии до Пилата

От истока до Востока

От зарплаты до заплаты…

От испуга до восторга

От защиты до атаки!

Пока молодой

Воском на ладонь

На Его ладонь

Свет есть, но вот: воск ест — огонь,

А что нас убивает:

Чем ярче мы горим, — его, —

Тем больше убывает!

Это закон.

Одни хранят

Себя и дольше тлеют

Другие раздают, громят:

Свеча, как батарея!

Одни в окопах, не в тылу!

Другие — прячут морды

Ты можешь осветить толпу

Согреть — это посмотрим…

Свеча горит и ты живой

Когда погаснет — сляжешь,

Но жить с потушенной свечой —

Это намного гаже

И жизнь пройдет, — свеча сгорит

Остынет наше тело

Кто зажигал, за всем стоит?

Какое наше дело

И жизнь пройдет, — свеча на дым

Сойдет, как твои «перлы»…

Кто зажигал… если не ты

Же сам… А кто же первый

Тот раз, в тот час, когда она

Его будила криком… (Христа будила криком…)

Кто зажигал, — ушел до нас,

Но в сердце есть — улики.

(Есть улики…)

Но в моем сердце моя мать

И вера в донкихотство!

(Донкихотство…)

Вот так и Бога не поймать

Дурак либо потомство

Поймет… Или сведет счета

С тобой — не важно вовсе

Гореть — это уже черта

Большого донкихотства!

-- Но если Дон Кихоты мы

И мельницам увлечь нас?

-- Одна утеха среди тьмы, —

Мы озарили вечность

Капай, капай

Капай, капай

От Марии до Пилата

От истока до Востока

От зарплаты до заплаты…

От испуга до восторга

От защиты до атаки!

Пока молодой

Воском на ладонь

На Его ладонь

Ze staken een kaars aan.

Ze staat in de brand

Zelfverzekerd, geen spijt

En de eerste kreet wordt gehoord

Het is voor het eerst warm!

Ze staken een kaars aan.

Het lichaam kookt

Vereist geen publiciteit

Voor het eerst vloeiden er tranen

En ogen lichtten op

En de kaars zegt: kaars

Ik ben voor jou, maar als laatste

Niet voor altijd voor mij ... bewaar de kaars

En vergeet niet te delen...

En de kaars zegt: jaren

Komen om te branden en uit te gaan

Je gaat steden tekenen!

Maar je verliest de kleuren...

En de kaars zegt: jaren

Komen om te zweten en te bevriezen

Je zult de steden veroveren!

Maar je verliest een leger...

En de kaars voor eer zegt:

De tijd van schulden zal komen,

Blijf alleen - naar de kaars

De wolven zullen komen zonnebaden...

Ze zullen de hooibergen verbranden, ze zullen de kudden verslinden!

Het is tijd voor een gevecht!

Brand gewoon niet van schaamte!

Wolven zijn bang voor vuur!

Een waardig pad kunnen bewandelen

Vertrouw geen handen en lucifers -

Ze zullen je lot verbranden

Nog sneller - in eten

REFREIN

Druppel, druppel

Druppel, druppel

Van Maria tot Pilatus

Van Bron naar Oost

Van salaris naar salaris...

Van angst naar vreugde

Van verdediging naar aanval!

toen ze jong waren

Wax op de handpalm

Op Zijn handpalm

Er is licht, maar hier: was eet - vuur,

En wat ons doodt:

Hoe helderder we branden, - hij, -

Hoe meer het naar beneden gaat!

Dit is de wet.

Sommigen houden

Smeulen zelf en langer

Anderen verspreiden, breken:

Een kaars is als een batterij!

Alleen in de loopgraven, niet achterin!

Anderen verbergen hun muilkorven

Je kunt de menigte verlichten

Opwarmen - we zullen zien ...

De kaars brandt en je leeft

Als het uitgaat - ga je liggen,

Maar om te leven met een gedoofde kaars -

Het is veel lelijker

En het leven zal voorbijgaan - de kaars zal branden

Koel ons lichaam af

Wie heeft het aangestoken, zit achter alles?

Wat is ons bedrijf?

En het leven zal voorbijgaan, - een kaars op de rook

Het zal naar beneden komen als je "parels" ...

Wie heeft aangestoken... zo niet jij?

Zelf ... En wie is de eerste

Die tijd, dat uur toen ze...

Hij werd gewekt door een kreet ... (Christus werd gewekt door een kreet ...)

Wie stak, - ging voor ons weg,

Maar er is bewijs in het hart.

(Er zijn aanwijzingen...)

Maar in mijn hart mijn moeder

En geloof in quixotisme!

(quixotisch...)

Zo kun je God niet vangen

Dwaas of nakomeling

Begrijp ... Of reken af

Bij jou maakt het helemaal niet uit

Verbranden is al een eigenschap

Grote quixotist!

"Maar als we Don Quichots zijn"

En windmolens om ons weg te voeren?

- Een vreugde in de duisternis -

We verlichtten de eeuwigheid

Druppel, druppel

Druppel, druppel

Van Maria tot Pilatus

Van Bron naar Oost

Van salaris naar salaris...

Van angst naar vreugde

Van verdediging naar aanval!

toen ze jong waren

Wax op de handpalm

Op Zijn handpalm