Вопрос-ответ - Артём Лоик

Я задаю тебе вопрос:

«Почему, одни плывут, а другие по дну идут?»

Я задаю тебе вопрос:

«Почему, одни плывут, а другие по дну идут?

А под ногами: время-песок;

Где кто-то пасётся, а кто-то пасёт

Я задаю тебе вопрос:

«Почему, одни плывут, а другие по дну идут?

А под ногами: время-песок;

Где кто-то пасётся, а кто-то пасёт

Почему не сплю ночами, расскажи-ка мне начальник

Если для тебя я чайник, почему не дал на чай мне?

Почему гниёт мой Гаммельн?

Почему гремя мечами

Шли-кричали, но причалили опять в самом начале…

Почему?

В лужу мы, блять, а не мэр сел

Неужели от того что на иконке храмы в «Мерсе»?

А эти песни сочинялись для кого?

А?

Автоматов или ручных черепных коробок?

Слезится не от холода, увы, кристаллик

Тут либо спать под плетями, либо под крестами, хах!

После работы живо в дом

С набитым или простреленным животом

Так и живём, рожаем и растим наследство

Взлетаем-крутимся на перекладине насеста

Одним сполна даров, другим стена даров

Я не сверну своей дороги, где просто нету дорог

Ты чё буксуешь, сука, и чё ты ноешь?

Да посуди, потому что в этом городе ты нолик

Ты ничего не поставил, не потерял

Ты только материл и материл, и горе матерям

Своим носил и возмущался в монитор

Был за АТО, но укрывался не крестом,

А тёплым пледом, под тёплым кровом;

Стихи писал небось чернилами — не кровью

Ты музыкой вносил свой правильный посыл,

Но изменить людей нельзя, увы, прости

Они же первые воткнули тебя в тир

Вот так и я когда-то верил в них как ты

Я вылетал в окно, пока они сидят за окном

И любят исключительно одних себя

Так может быть твой мэр похож не на свинью

Когда в итоге — он решил любить одну свою семью?

Я задаю тебе вопрос:

«Почему всем так нравится глупо тонуть?

А тебе — петь им, встав на карниз.»;

Это обман или максимализм?

Я задаю тебе вопрос:

«Почему всем так нравится глупо тонуть?

А тебе — петь им, встав на карниз.»;

Это обман или максимализм?

Вы вправе видеть это, ведь Вы — правитель

Вы мои тексты на кусочки все порвите

Ведь это мусор что легко перемололи

И я не первый, а тысячный Тёма Лоик

Мои стихи не несут сакральный смысл

Я худее Вас, но не вмещаюсь в телевизор

Как Вы и мои тексты, только курам на смех

Всё потому что, курицы, писал я не для Вас их

И не обман это, не моё эго

Поэты — дети, а слова — конструктор лего

Мы заигрались, в поисках рифмы,

Но наши тексты тут нужны, как к фильму титры

Все разошлись после финальной сцены

После шуток, спецэффектов и сражений,

Но почему-то это зная продолжаем

Писать и умираем, оставляя правды жало

Ik stel je een vraag:

"Waarom zwemmen sommigen, terwijl anderen over de bodem gaan?"

Ik stel je een vraag:

“Waarom zwemmen sommigen, terwijl anderen langs de bodem gaan?

En onder je voeten: tijd is zand;

Waar iemand graast en iemand graast

Ik stel je een vraag:

“Waarom zwemmen sommigen, terwijl anderen langs de bodem gaan?

En onder je voeten: tijd is zand;

Waar iemand graast en iemand graast

Waarom kan ik 's nachts niet slapen, vertel me baas?

Als ik een theepot voor je ben, waarom heb je me dan geen fooi gegeven?

Waarom rot mijn Gammeln?

Waarom ratelende zwaarden?

Ze liepen en schreeuwden, maar ze landden weer helemaal aan het begin...

Waarom?

Verdomme, we zitten in een plas, niet de burgemeester

Komt het echt door het feit dat er tempels in Merce op het icoon staan?

Voor wie zijn deze liedjes geschreven?

MAAR?

Machinegeweren of handmatige craniums?

Tranen niet van de kou, helaas, kristal

Hier, ofwel slapen onder de wimpers, of onder de kruisen, hè!

Na het werk in het huis wonen

Gevuld of in de maag geschoten

Dit is hoe we leven, bevallen en een erfenis laten groeien

We stijgen op en draaien op de zitstok

De ene is vol geschenken, de andere is een muur van geschenken

Ik zal mijn weg niet afslaan, waar er gewoon geen wegen zijn

Wat ben je aan het slippen, teef, en waar zeur je over?

Ja, oordeel, want in deze stad ben je een nul

Je hebt niets geplaatst, je hebt niet verloren

Je hebt alleen bemoederd en bemoederd, en wee moeders

Hij droeg zijn eigen en was verontwaardigd over de monitor

Was voor de ATO, maar verschuilde zich niet achter het kruis,

En een warme deken, onder een warm dak;

Gedichten zijn waarschijnlijk met inkt geschreven - niet met bloed

Je bracht je juiste boodschap met muziek,

Maar je kunt mensen niet veranderen, helaas, het spijt me

Zij waren de eersten die je in de schietgalerij plaatsten

Zo geloofde ik ooit in hen zoals jij

Ik vloog uit het raam terwijl ze buiten het raam zitten

En ze houden alleen van zichzelf

Dus misschien ziet je burgemeester er niet uit als een varken

Wanneer besloot hij uiteindelijk van zijn enige familie te houden?

Ik stel je een vraag:

“Waarom houdt iedereen zo van stomme verdrinking?

En jij - om voor hen te zingen, staande op de richel. ”;

Is dit bedrog of maximalisme?

Ik stel je een vraag:

“Waarom houdt iedereen zo van stomme verdrinking?

En jij - om voor hen te zingen, staande op de richel. ”;

Is dit bedrog of maximalisme?

Je hebt het recht om dit te zien, omdat jij de heerser bent

Je scheurt mijn teksten aan stukken

Dit is tenslotte afval dat gemakkelijk vermalen kan worden

En ik ben niet de eerste, maar de duizendste Tyoma Loic

Mijn gedichten hebben geen heilige betekenis

Ik ben dunner dan jij, maar ik pas niet op tv

Zoals jij en mijn teksten, alleen voor kippen om te lachen

Allemaal omdat, kippen, ik ze niet voor jullie heb geschreven

En dit is geen bedrog, niet mijn ego

Dichters zijn kinderen en woorden zijn Lego

We speelden, op zoek naar een rijm,

Maar onze teksten zijn hier nodig, zoals aftiteling voor een film

Iedereen verspreidde zich na de laatste scène

Na grappen, speciale effecten en gevechten,

Maar om de een of andere reden, dit wetende, gaan we door

Schrijf en sterf, laat de angel van de waarheid achter