Суд - Артём Лоик

Всем, всем, постановление мэрии —

«повесить музыканта что ослушался, немедленно»

Всем, брррр, постановление братии —

«изгнать его из города, из плееров, из радио»

Всем, брррр, по городам, по пастбищам —

«в гроб его немедленно, а гроб его на кладбище»

Всем, всем, поставление ратуши —

«поэту нужно умирать, не с нами в шоколаде жить»

Всем, всем, да слушать музыканта нахер?

На бумаге каждый знахарь — одна накипь в слове знаков,

А что с изнанки?

Музыкант, ты ведь не ангел.

Нимб — всего лишь свет от лампы, крыс увёл и сразу в дамки?

Всем, да слушать это всё не модно,

Надеваем и намордник, власти выдали нам ордер…

Приказ на корке — запрещённые аккорды,

Заключённый видно гордый — не спасёт верёвочка на горле

Поэты, видно право дети, ходят голые-раздеты,

Верят в сказки, верят в сделки, с дьяволом,

Но как так?

Поэт, тебя не видно.

Где ты?

Был никем ты, стал никто ты.

Песню пел, но песня, ха-ха-ха-ха

Славу захотел достать?

Но как бы не умел писать бы,

Никакой не будет свадьбы, со славой

Надоели музыканты, дочь моя не мусор,

Как ты по уши, как музе данте

Всем, постановление бургеров —

«повесить музыканта, и пустить его на бургеры»

Всем, всем, по всем селениям новости —

«повесить музыкантов, не позволим им на ноги стать»

Всем, брррр, постановление времени —

«те кто устарели, они вешаются первыми»

Всем, постановление ферзя —

«повесить музыканта, слишком высоко он ноты взял»

Слушать это всё постыдно, заразишь дочь мою спидом

Своих мыслей и идей, дерьмом этим по горло сыты

Разделить постельку, со славой не успел ты?

Как бы ни потел тут — мы повесим тебя за петельку

Ты не нужен ни мужем, ни зятем, ни оружием.

Поэт, тебе ору же я — «я лють, я твою душу ем»

Я мир, где ты — посмешище.

Очнись поэт — во сне живёшь, из глаз каждого — вешайся,

Не избранный — ты следующий

Я город, где ты издавна, был ест,

Будешь не изданым, забытым на им,

Изгнанным на небо будто исповедь

Я мир, где ты — растение, скошенное системою.

Я мир — где ты растерянный

Мир — где ты растрелянный каждым убитым взглядом.

Твой стих дышит на ладан

Поэт, ты нам не надо.

Крыс увёл со склада — складно,

Но какова цена, когда тебя не любит люд?

Крысолову — авации, музыканту — петлю

Всем, всем, постановление логаса —

«повесить музыканта, не имеет право голоса»

Всем, всем, постановление плоскости —

«если поэт вечен — значит должен его бог спасти»

Всем, всем, постановление скажем мы —

«повесить музыканта и поэта, дело каждого»

Всем, постановление родины —

«повесить музыканта и поэта, это пройдено!»

Voor iedereen, voor iedereen, de beslissing van de burgemeester...

"hang een muzikant op die meteen ongehoorzaam was"

Iedereen, brrrr, de beslissing van de broeders -

"drijf hem de stad uit, uit de spelers, uit de radio"

Iedereen, brrr, in de steden, in de weilanden -

"naar zijn doodskist onmiddellijk, en zijn doodskist naar de begraafplaats"

Aan iedereen, aan iedereen, de oprichting van het stadhuis -

"de dichter moet sterven, niet bij ons in chocolade leven"

Iedereen, iedereen, luister naar die verdomde muzikant?

Op papier is elke medicijnman één uitschot in het woord van tekens,

En hoe zit het van binnenuit?

Muzikant, je bent geen engel.

De halo is gewoon een licht van een lamp, heb je de ratten weggehaald en meteen naar de koningen gebracht?

Iedereen, ja, hiernaar luisteren is niet in de mode,

We deden ook een muilkorf op, de autoriteiten gaven ons een bevel...

Orde op de korst - verboden akkoorden,

De gevangene is duidelijk trots - het touw op de keel zal niet redden

Dichters, je kunt de juiste kinderen zien, naakt gaan, uitgekleed,

Ze geloven in sprookjes, ze geloven in deals, met de duivel,

Maar hoe zo?

Dichter, ik kan je niet zien.

Waar ben je?

Je was niemand, je werd niemand.

Ik zong een lied, maar een lied, ha-ha-ha-ha

Wil je glorie?

Maar hoe ik ook kon schrijven,

Er zal geen bruiloft zijn, met glorie

Moe van muzikanten, mijn dochter is geen afval,

Hoe gaat het tot over je oren, zoals Dante's muze?

Iedereen, de beslissing van hamburgers -

"hang een muzikant op en zet hem op hamburgers"

Aan iedereen, aan iedereen, in alle dorpen nieuws -

"hang de muzikanten op, we laten ze niet opstaan"

Iedereen, brrr, het decreet van die tijd -

"zij die achterhaald zijn, hangen zichzelf eerst op"

Iedereen, de beslissing van de koningin...

"hang de muzikant op, hij nam de noten te hoog"

Het is een schande om dit te horen, je besmet mijn dochter met aids

Je gedachten en ideeën, genoeg van deze shit

Had je geen tijd om het bed met glorie te delen?

Het maakt niet uit hoeveel je hier zweet, we zullen je aan een lus ophangen

Noch uw man, noch uw schoonzoon, noch uw wapens hebben u nodig.

Dichter, ik zal je bewapenen - "Ik hou van, ik eet je ziel"

Ik ben een wereld waar je een lachertje bent.

Word wakker dichter - je leeft in een droom, voor de ogen van iedereen - hang jezelf op,

Niet gekozen - jij bent de volgende

Ik ben de stad waar je lang hebt gegeten,

Je wordt niet gepubliceerd, vergeten,

Verbannen naar de hemel als een bekentenis

Ik ben de wereld waar jij een plant bent die door het systeem is gesneden.

Ik ben de wereld - waar ben je in de war

De wereld is waar je wordt neergeschoten met elke dode blik.

Uw vers ademt wierook

Dichter, we hebben je niet nodig.

De ratten werden uit het magazijn gehaald - soepel,

Maar wat is de prijs als mensen je niet mogen?

Rattenvanger - applaus, muzikant - strop

Aan allen, aan allen, het decreet van de logas -

"een muzikant ophangen, heeft geen stemrecht"

Iedereen, iedereen, de resolutie van het vliegtuig -

"Als de dichter eeuwig is, dan moet God hem redden"

Tegen iedereen, tegen iedereen, zeggen we de beslissing...

"een muzikant en een dichter ophangen, dat is ieders zaak"

Iedereen, het decreet van het moederland -

"een muzikant en een dichter ophangen, dat is voorbij!"