Миф - Артём Лоик

А я все так же в этом рэпе весь, что ты не любишь

Только пишу в Москве, а ты осталась дома в клубах

И тех нас нет, словно во сне шли за руки дворами,

Но по весне выпал снег — мы спрятали руки в карманы

И не вернусь назад, меня твой взгляд больше не манит!

Не надо ни наряд поднимать тот, что на пол роняли

Ты помешен стихами, столько читать не нормально!

Ты не нравишься маме, посмотри правильно на мир!

Ты возомнил себя Бастами и живешь разными фразами, рифмами

Такой классный, блин, но какой ты мне парень?

Мне так жить нелегко, блин!

Мы ни куда не ходим!

Твой реп — это как хобби!

Ты маленький как хоббит!

В мире мужчин с доходом:

Пешеход из пешеходов,

А я хочу заходить везде, а не стоять на входе!

СТОП!

Я помню мы эту тему закрыли в то утро

Когда ты с ним мне так нежно вырвала крылья!

Забери и выброси мою любовь

Мне оно уже давным-давно не надо

Для меня теперь ты в мире просто ноль

Обведенный пошлой красною помадой!(2р)

А я все так же в этом рэпе весь здесь, но без тебя лишь

И может, если б встретились друг друга не узнали,

А помнишь уезжал читать, вокзалы, на прощание

Ты сказала: «Навсегда люблю», а я — «Не обещай мне»

Это был первый раз, когда уехал тебе веря

Концерт огромный был и я читал на разогреве

Говорила:"Ты единственный", но мой сбивала номер,

А с ним пила виски без колы, разбавляя мною!

Я не люблю песни об этом, но это не слезы

И скажу вам по секрету — эту девушку я создал

Она обман и выдумка, она в моей фантазии

Её имя не выдам вам просто бросаясь фразами

Просто банальный сюжет — пусть поставят на радио,

А девушки той нет, другая ведет себя правильно

И это миф.

Нас не было.

Сердце делил не с нею,

А может быть кто-то сейчас и вправду по-краснеет

En ik ben nog steeds in deze rap alles wat je niet leuk vindt

Ik schrijf alleen in Moskou, en jij bleef thuis in clubs

En die van ons zijn weg, alsof ze in een droom hand in hand liepen met werven,

Maar in de lente sneeuwde het - we staken onze handen in onze zakken

En ik zal niet teruggaan, je blik trekt me niet meer aan!

Het is niet nodig om de outfit op te rapen die op de grond is gevallen

Je bent geobsedeerd door poëzie, het is niet normaal om zoveel te lezen!

Mam mag je niet, kijk naar de wereld goed!

Je stelde jezelf voor als Bastami en leefde met verschillende zinnen, rijmpjes

Zo cool, verdomme, maar wat voor soort man ben jij voor mij?

Het is niet gemakkelijk voor mij om zo te leven!

Wij gaan nergens heen!

Je rap is als een hobby!

Je bent zo klein als een hobbit!

In de wereld van mannen met inkomen:

Voetganger van voetgangers,

En ik wil overal heen, en niet bij de ingang staan!

STOP!

Ik herinner me dat we dit onderwerp die ochtend sloten

Toen je mijn vleugels zo zacht met hem verscheurde!

Neem en gooi mijn liefde weg

Ik heb het al lang niet meer nodig

Voor mij ben je nu gewoon nul in de wereld

Omcirkeld met vulgaire rode lippenstift (2p)

En ik ben nog steeds allemaal hier in deze rap, maar alleen zonder jou

En misschien zouden we elkaar niet herkennen als we elkaar zouden ontmoeten

Weet je nog dat je wegging om te lezen, stations, tot ziens?

Je zei: "Voor altijd lief", en ik - "Beloof me niet"

Het was de eerste keer dat ik in je geloofde

Het concert was enorm en ik las als openingsact

Ze zei: "Jij bent de enige", maar mijn nummer werd geklopt,

En met hem dronk ik whisky zonder cola en verdunde het met mij!

Ik hou er niet van liedjes over, maar dit zijn geen tranen

En ik zal je een geheim vertellen - ik heb dit meisje gemaakt

Ze is een bedrog en fictie, ze is in mijn fantasie

Ik zal je haar naam niet geven door alleen maar zinnen te gooien

Gewoon een banaal complot - laat ze het op de radio zetten,

En dat meisje is er niet, de ander gedraagt ​​zich correct

En dit is een mythe.

We waren niet.

Ik deelde mijn hart niet met haar,

Of misschien is iemand nu echt aan het blozen