Чайка - Артём Лоик

I любив тебе такою, ти мене таким…

Лети…

Лети моя чайко, лети

З моїх непотрібних долонь…

Не ти моя чайко, не ти

До мене вертаєш крилом…

Лети моя чайко, лети

З моїх непотрібних долонь…

Не ти моя чайко, не ти

До мене вертаєш крилом…

Довго відводив свої очі, годі час настав

П’ять років наші ночі бродять по різним містам…

П’ять років це багато, мало хто тямить про що я

Але пять років не достатньо, щоб стати чужою!

Ми були разом пів життя, не буду воду лити

Множили молодість, уста ділили наше літо

Віднімали один одного, хай не терплю того

До страшного, холодного, гострого лютого…

Я не п’ятнаю любов дружбою, не зви до себе

Не з тобою одружений, колір не зелений

Мого костюму, якщо чесно, а давно не смішно

Ну як тобі, скажи відверто, існується з іншим?

Не достану руками тебе, тому рядками

Знову кидаюсь словами, немов би в море камні

А потім все на шмаття рву і стираю, окрім —

Повертайся додому, моя дівчинка Крим…

Ik hield zoveel van je, je hield zoveel van mij...

Vlieg…

Vlieg mijn zeemeeuw, vlieg

Van mijn onnodige handpalmen...

Jij niet, mijn zeemeeuw, jij niet

Je keert naar mij terug met je vleugel...

Vlieg mijn zeemeeuw, vlieg

Van mijn onnodige handpalmen...

Jij niet, mijn zeemeeuw, jij niet

Je keert naar mij terug met je vleugel...

Hij wendde zijn ogen lange tijd af, totdat het zover was

Al vijf jaar dwalen onze nachten door verschillende steden...

Vijf jaar is veel, weinig mensen weten waar ik het over heb

Maar vijf jaar is niet genoeg om een ​​vreemdeling te worden!

We zijn al een half leven samen, ik zal geen water gieten

We vermenigvuldigden de jeugd, onze lippen deelden onze zomer

Ze namen elkaar weg, dus ik kan er niet tegen

Op de verschrikkelijke, koude, scherpe februari...

Ik bevlek liefde niet met vriendschap, noem jezelf niet

Niet met jou getrouwd, de kleur is niet groen

Mijn kostuum is eerlijk gezegd al lang niet meer grappig geweest

Wel, hoe besta je eerlijk gezegd met een ander?

Ik zal je niet in handen krijgen, dus de lijnen

Opnieuw gooi ik woorden als stenen in de zee

En dan scheur en wis ik alles aan stukken, behalve -

Kom naar huis, mijn meisje Krim...