Der goldene Presslufthammer - ANTILOPEN GANG

Herzlich Willkommen auf der Reise in das Ungewisse

Reih' dich ein, gemeinsam schreiben wir Kunstgeschichte

Lass' uns Negativ in Positiv umkehren

Fast jede Zerstörung hat 'nen progressiven Kern

Der Blick in den Abgrund ist schwindelbefreit

Längst nicht mehr schwierig, gänzlich Routine

Revolution ist ein Internethype

Vermarktet als Merchandise T-Shirt-Design

Und wir reißen alles ein

Die Spuren der Vergangenheit, die Zeichen uns’rer Zeit

Den doppelten Boden unter den Füßen

Längst geht es nicht mehr um lustige Sprüche

Die Trümmer dieser Stadt ragen zum Himmel empor und legen das Hinterland in

Schatten

Wir bauen unser Denkmal wieder auf

Hol den Presslufthammer raus

Wir schreiben das letzte Kapitel einer schlechten Geschichte

Die allerletzte Seite eines peinlichen Buchs

Wir ha’m den Presslufthammer, den goldenen Presslufthammer

Wir schreiben das letzte Kapitel einer schlechten Geschichte

Das große Finale des gescheiterten Versuchs

Yeah!

Uns zerreißen Widersprüche, doch wir reißen wieder Sprüche

Kunst ist niemals zielgerichtet

Lieder für Verlierer, nur ein Niemand peilt die Gang

Wir sind Projektionsfläche, Spiegel deiner Selbst

Dass diese heile Welt hier eine Seifenblase ist

Heißt, dass du ausgeschlossen bist oder eingeschlossen wirst

Und wenn die Seifenblase platzt, dann lässt sich nicht mehr ausblenden

Dass alles was du unterdrückst sich aufbäumt — (Stehauf-Männchen)

Menschen, die sich sicher fühl'n mit Geld auf der Bank, neben sich kollektiv

umbringenden Weltuntergangssekten

Das ist alles Wahnsinn, doch je näher ich mich kennenlerne

Geb' ich zu, dass ich diese Tendenzen in mir selbst bemerke

Mut zur Blamage, du musst das nicht abspalten

Unter dem Asphalt liegt nur nutzloses Brachland

Und da geht dann nichts mehr — Rien ne va plus

Die Nacht wird etwas länger, wenn die Sonne verglüht

Die Ex-Achtundsechziger leben in ei’m Turm

Dort leiten sie erfolgreich eine Werbeagentur

Das ewig Gleiche wird stetig als neuartig vermarktet

Und Revolte zieht doch heute keine Leute auf die Straße

Was auch besser so ist, wenn man die Menschheit ansieht

Wenn die Welt untergeht, werd' ich Exterrorist

In Zeiten der allgemeinen Überflüssigkeit

Wird es immer jemand geben, der da Bücher drüber schreibt

Jede Epoche hat die Kunst, die sie verdient

Heutzutage ist es Antilopen-Untergrundmusik

Wir schufen eine Welt, die größer wurde, als wir selbst

Wir beschrieben sie als Sumpf, der uns unter sich begräbt

Die Gang hat ein Eigenleben, wir könn' uns nicht lossagen

Die Mission zu unterbinden kann nicht mal der Tod schaffen

Alles geht den Bach runter, doch wir ha’m ein' Rettungsanker

Den unverwechselbaren goldenen Presslufthammer

Welkom op de reis naar het onbekende

Ga in de rij staan, samen schrijven we kunstgeschiedenis

Laten we negatief in positief veranderen

Bijna elke vernietiging heeft een progressieve kern

Het uitzicht in de afgrond is vrij van duizeligheid

Niet moeilijk meer, helemaal routine

Revolutie is internethype

Op de markt gebracht als een merchandise-t-shirtontwerp

En we breken alles af

De sporen van het verleden, de tekenen van onze tijd

De dubbele grond onder je voeten

Het gaat niet meer om grappige uitspraken

De ruïnes van deze stad stijgen naar de hemel en leggen het achterland in

De schaduw

We zijn ons monument aan het herbouwen

Haal de drilboor eruit

We schrijven het laatste hoofdstuk van een slecht verhaal

De allerlaatste pagina van een gênant boek

We hebben de drilboor, de gouden drilboor

We schrijven het laatste hoofdstuk van een slecht verhaal

De grote finale van de mislukte poging

Ja!

Tegenstrijdigheden verscheuren ons, maar we verscheuren spreuken weer

Kunst heeft nooit een doel

Liedjes voor losers, alleen niemand volgt de bende

Wij zijn een projectiedoek, een spiegel van jezelf

Dat deze ideale wereld hier een zeepbel is

Betekent dat u bent uitgesloten of opgenomen

En als de bubbel barst, kun je hem niet langer verbergen

Dat alles wat je onderdrukt omhoog komt - (stand-up man)

Mensen die zich veilig voelen met geld op de bank, samen naast hen

het doden van doomsday-sekten

Het is allemaal waanzin, maar hoe dichter ik mezelf leer kennen

Ik geef toe dat ik deze neigingen bij mezelf heb opgemerkt

Moed om te schande te maken, dat hoef je niet af te splitsen

Onder het asfalt ligt gewoon nutteloze woestenij

En dan werkt niets meer — Rien ne va plus

De nacht wordt een beetje langer als de zon ondergaat

De ex-achtenzestig wonen in een toren

Daar runnen ze met succes een reclamebureau

Altijd hetzelfde wordt constant als nieuw op de markt gebracht

En opstand trekt tegenwoordig geen mensen de straat op

Wat ook beter is als je naar de mensheid kijkt

Als de wereld vergaat, word ik een ex-terrorist

In tijden van algemene overbodigheid

Er zal altijd wel iemand zijn die er boeken over schrijft

Elk tijdperk heeft de kunst die het verdient

Tegenwoordig is het antilope achtergrondmuziek

We hebben een wereld gecreëerd die groter is dan wijzelf

We beschreven het als een moeras dat ons eronder begraaft

De bende heeft een eigen leven, we kunnen niet ontsnappen

Zelfs de dood kan de missie niet stoppen

Alles gaat door de afvoer, maar we hebben een reddingslijn

De onmiskenbare gouden jackhammer