Старые друзья - Андрей Миронов

Здравствуй, как живешь, негаданная встреча,

Как-будто вновь к нам молодость вернулась.

Дружба как вино, с годами только крепче,

Я знал всегда, что рядом есть твоё плечо.

Старые друзья бездушьем не обидят,

Они порой почти легенды.

Старые друзья тебя точнее видят,

Чем все врачи и все рентгены.

Старые друзья — и совесть, и надежда,

И счастье жить, не зря же мы с тобой друзья.

Старые друзья, хотя при чём тут старость,

Ведь мы с тобой и верим, и мечтаем.

Сколько по земле шагать ещё осталось,

Об этом мы давай не будем говорить.

Старые друзья, испытанные люди,

Не уставать мы знаем средство,

Даже если чуть редеют шевелюры,

Зато в груди не гаснет сердце.

Как летят года, а мы спешим за ними,

А мы живём, и пусть они летят, года.

Старые друзья, испытанные люди,

Не уставать мы знаем средство,

Даже если чуть редеют шевелюры,

Зато в груди не гаснет сердце.

Как летят года, а мы спешим за ними,

А мы живём, и пусть они летят, года.

Hallo, hoe gaat het, onverwachte ontmoeting,

Het is alsof de jeugd weer bij ons is teruggekeerd.

Vriendschap is als wijn, het wordt alleen sterker met de jaren,

Ik heb altijd geweten dat er je schouder in de buurt was.

Oude vrienden zullen niet beledigen met zielloosheid,

Ze zijn soms bijna legendarisch.

Oude vrienden zien je beter

Dan alle artsen en alle röntgenfoto's.

Oude vrienden - en geweten, en hoop,

En geluk om te leven, het is niet voor niets dat we vrienden zijn.

Oude vrienden, hoewel wat ouderdom ermee te maken heeft,

Per slot van rekening geloven en dromen jij en ik allebei.

Hoeveel blijft er over om op de grond te lopen,

Laten we het hier niet over hebben.

Oude vrienden, ervaren mensen,

Om niet moe te worden kennen we de middelen,

Zelfs als het haar een beetje dunner wordt,

Maar het hart gaat niet uit in de borst.

Hoe de jaren vliegen, en we haasten ons achter ze aan,

En we leven, en laten ze vliegen, jaren.

Oude vrienden, ervaren mensen,

Om niet moe te worden kennen we de middelen,

Zelfs als het haar een beetje dunner wordt,

Maar het hart gaat niet uit in de borst.

Hoe de jaren vliegen, en we haasten ons achter ze aan,

En we leven, en laten ze vliegen, jaren.