Осень пришла - Андрей Губин

Осень пришла в мой дом, осень в мой дом пришла,

Стала любовь дождём в сердце сгорев дотла.

Помнишь сказала ты: «не обижай меня»,

Нежной не надо лжи, ей не поверю я.

Птицы летят на юг вдаль унося мечты,

Прочь от дождей и вьюг в стране где я и ты.

Припев:

Осень придёт неслышно в дом усталый мой,

Память закружит в белом танце нас с тобой.

Ты говоришь прощай, я говорю прости,

Нам никогда пути друг к другу не найти.

Ветер в окно стучится, и шумит листвой,

И в тишине я снова слышу голос твой.

Ты говоришь: «прости», я говорю: «прощай»,

Но не забыть мне нежных глаз твоих печаль.

Счастье любви былой нам не вернуть теперь,

Ну почему же вновь не закрываю дверь.

Снова к тебе бегу сквозь пелену дождя,

Чтобы исправить то, что изменить нельзя.

Птицы летят на юг в сердце печаль храня,

Прочь из страны разлук страны где ты и я.

Припев:

Осень придёт неслышно в дом усталый мой,

Память закружит в белом танце нас с тобой.

Ты говоришь прощай, я говорю прости,

Нам никогда пути друг к другу не найти.

Ветер в окно стучится, и шумит листвой,

И в тишине я снова слышу голос твой.

Ты говоришь: «прости», я говорю: «прощай»,

Но не забыть мне нежных глаз твоих печаль.

Ну вот и всё, время прощаться!

Жаль я знаю всё могло быть иначе.

Ветер в окно стучится, и шумит листвой,

И в тишине я снова слышу голос твой.

Ты говоришь: «прости», я говорю: «прощай»,

Но не забыть мне нежных глаз…

Осень пришла в мой дом, осень в мой дом пришла,

Осень пришла в мой дом, осень в мой дом пришла.

De herfst is naar mijn huis gekomen, de herfst is naar mijn huis gekomen,

Liefde werd regen in het hart, brandend tot op de grond.

Onthoud dat je zei: "beledig me niet",

Gentle hebben geen leugen nodig, ik zal het niet geloven.

Vogels vliegen naar het zuiden in de verte, dromen wegnemen,

Weg van de regen en sneeuwstormen in het land waar jij en ik zijn.

Refrein:

De herfst zal onhoorbaar komen in mijn vermoeide huis,

Het geheugen zal jou en mij doen draaien in een witte dans.

Jij zegt vaarwel, ik zeg sorry

We zullen nooit een weg naar elkaar vinden.

De wind klopt op het raam, en ritselt met gebladerte,

En in de stilte hoor ik je stem weer.

Jij zegt sorry, ik zeg vaarwel

Maar vergeet je tedere ogen voor mij niet, verdriet.

We kunnen het geluk van vroegere liefde nu niet teruggeven,

Nou, waarom doe ik de deur niet weer dicht.

Opnieuw ren ik naar je toe door de sluier van regen,

Om te repareren wat niet kan worden veranderd.

Vogels vliegen naar het zuiden in het hart van verdriet,

Weg van het land van scheiding, het land waar jij en ik zijn.

Refrein:

De herfst zal onhoorbaar komen in mijn vermoeide huis,

Het geheugen zal jou en mij doen draaien in een witte dans.

Jij zegt vaarwel, ik zeg sorry

We zullen nooit een weg naar elkaar vinden.

De wind klopt op het raam, en ritselt met gebladerte,

En in de stilte hoor ik je stem weer.

Jij zegt sorry, ik zeg vaarwel

Maar vergeet je tedere ogen voor mij niet, verdriet.

Nou, dat is het, tijd om afscheid te nemen!

Sorry, ik weet dat het anders had kunnen zijn.

De wind klopt op het raam, en ritselt met gebladerte,

En in de stilte hoor ik je stem weer.

Jij zegt sorry, ik zeg vaarwel

Maar vergeet mijn zachte ogen niet...

De herfst is naar mijn huis gekomen, de herfst is naar mijn huis gekomen,

De herfst is naar mijn huis gekomen, de herfst is naar mijn huis gekomen.