Крошка - Андрей Губин

Птицы разлук улетают, нашу любовь унося.

Я о тебе забываю, ты забываешь меня.

Но в этот вечер осенний на перекрёстке времён

Я набираю твой номер, я говорю в телефон.

Припев:

Пусть наши чувства в прошлом (в прошлом, в прошлом),

Но я скажу сегодня, не тая.

Ведь ты же знаешь, крошка (крошка, крошка),

Я всё равно скучаю без тебя.

Моих звонков не ждёшь ты (ждёшь ты, ждёшь ты)

И не хочу тебя тревожить зря.

Я виноват лишь в том, что (в том, что, в том, что)

Я всё равно скучаю без тебя.

Время летит всё быстрее остановиться нельзя.

Знаю, смогу я, сумею жить никого не любя.

Не повторяется чудо, счастье забыто, как сон.

Но я смущаться не буду и повторю в телефон.

Припев:

Пусть наши чувства в прошлом (в прошлом, в прошлом),

Но я скажу сегодня, не тая.

Ведь ты же знаешь, крошка (крошка, крошка),

Я всё равно скучаю без тебя.

Моих звонков не ждёшь ты (ждёшь ты, ждёшь ты)

И не хочу тебя тревожить зря.

Я виноват лишь в том, что (в том, что, в том, что)

Я всё равно скучаю без тебя.

Проигрыш.

Пусть наши чувства в прошлом (в прошлом, в прошлом),

Моих звонков не ждёшь ты (ждёшь ты, ждёшь ты)

Я виноват лишь в том, что (в том, что, в том, что)

Я так скучаю крошка.

Пусть наши чувства в прошлом (в прошлом, в прошлом),

Но я скажу сегодня, не тая.

Ведь ты же знаешь, крошка (крошка, крошка),

Я всё равно скучаю без тебя.

Моих звонков не ждёшь ты (ждёшь ты, ждёшь ты)

И не хочу тебя тревожить зря.

Я виноват лишь в том, что (в том, что, в том, что)

Я всё равно скучаю без тебя.

Пусть наши чувства в прошлом,

Моих звонков не ждешь ты,

Я виноват лишь в том, что,

Я все равно скучаю без тебя.

Пусть наши чувства в прошлом,

Моих звонков не ждешь ты,

Я виноват лишь в том, что,

Я все равно скучаю без тебя.

Пусть наши чувства в прошлом,

Моих звонков не ждешь ты,

Я виноват лишь в том, что,

Я все равно скучаю без тебя.

De vogels van scheiding vliegen weg en nemen onze liefde weg.

Ik vergeet jou, jij vergeet mij.

Maar deze herfstavond op het kruispunt van de tijd

Ik toets je nummer, ik spreek in de telefoon.

Refrein:

Laat onze gevoelens in het verleden (in het verleden, in het verleden),

Maar ik zal vandaag zeggen zonder te smelten.

Want weet je, schat (baby, baby)

Ik mis je nog steeds.

Je wacht niet op mijn telefoontjes (je wacht, je wacht)

En ik wil je niet tevergeefs storen.

Ik ben alleen schuldig aan dat (van dat, van dat)

Ik mis je nog steeds.

De tijd vliegt sneller en sneller, je kunt niet stoppen.

Ik weet dat ik het kan, ik kan leven zonder van iemand te houden.

Een wonder herhaalt zich niet, geluk wordt vergeten als een droom.

Maar ik zal me niet schamen en zal het herhalen aan de telefoon.

Refrein:

Laat onze gevoelens in het verleden (in het verleden, in het verleden),

Maar ik zal vandaag zeggen zonder te smelten.

Want weet je, schat (baby, baby)

Ik mis je nog steeds.

Je wacht niet op mijn telefoontjes (je wacht, je wacht)

En ik wil je niet tevergeefs storen.

Ik ben alleen schuldig aan dat (van dat, van dat)

Ik mis je nog steeds.

Verliezen.

Laat onze gevoelens in het verleden (in het verleden, in het verleden),

Je wacht niet op mijn telefoontjes (je wacht, je wacht)

Ik ben alleen schuldig aan dat (van dat, van dat)

Ik mis je zo erg schat.

Laat onze gevoelens in het verleden (in het verleden, in het verleden),

Maar ik zal vandaag zeggen zonder te smelten.

Want weet je, schat (baby, baby)

Ik mis je nog steeds.

Je wacht niet op mijn telefoontjes (je wacht, je wacht)

En ik wil je niet tevergeefs storen.

Ik ben alleen schuldig aan dat (van dat, van dat)

Ik mis je nog steeds.

Laat onze gevoelens in het verleden zijn

Je wacht niet op mijn telefoontjes,

Ik heb alleen de schuld van het feit dat,

Ik mis je nog steeds.

Laat onze gevoelens in het verleden zijn

Je wacht niet op mijn telefoontjes,

Ik heb alleen de schuld van het feit dat,

Ik mis je nog steeds.

Laat onze gevoelens in het verleden zijn

Je wacht niet op mijn telefoontjes,

Ik heb alleen de schuld van het feit dat,

Ik mis je nog steeds.