Игра - Андрей Губин

Падали звезды, далекие звезды,

Ложились в ладони мои.

Падали слезы, нежданные слезы

Дотла догоревшей любви.

Там, далеко-далеко, вспомнишь ли ты обо мне?

Знаю — не скоро мы встретимся снова

Однажды на этой земле.

Припев:

Его целуешь ты до утра, до утра,

Его целуешь ты — это просто игра.

Настанет новый день, все вернется опять,

Но мне тебя уже никогда не понять.

Его целуешь ты до утра, до утра,

Его целуешь ты — это просто игра.

Тебе кричу я вслед: «Возвращайся, постой!»

Но ты опять играешь своею судьбой.

Проигрыш.

Сердце не верит, в разлуку не верит,

Что время расстаться пришло.

И не согреет, меня не согреет

Рук твоих нежных тепло.

Там далеко-далеко вспомни меня и забудь.

Пусть не тревожит, тебя не тревожит

Прощание, горечь и грусть.

Припев:

Его целуешь ты до утра, до утра,

Его целуешь ты — это просто игра.

Настанет новый день, все вернется опять,

Но мне тебя уже никогда не понять.

Его целуешь ты до утра, до утра,

Его целуешь ты — это просто игра.

Тебе кричу я вслед: «Возвращайся, постой!»

Но ты опять играешь своею судьбой.

Проигрыш.

Его целуешь ты до утра, до утра,

Его целуешь ты — это просто игра.

Настанет новый день, все вернется опять,

Но мне тебя уже никогда не понять.

Его целуешь ты до утра, до утра,

Его целуешь ты — это просто игра.

Тебе кричу я вслед: «Возвращайся, постой!»

Но ты опять играешь своею судьбой.

Играешь судьбой.

Своею судьбой.

Vallende sterren, verre sterren,

Ze lagen in mijn handpalmen.

Tranen vielen, onverwachte tranen

Verbrande liefde.

Daar, ver, ver weg, zul je me nog herinneren?

Ik weet dat we elkaar niet snel weer zullen ontmoeten

Eenmaal op deze aarde.

Refrein:

Je kust hem tot de ochtend, tot de ochtend,

Je kust hem - het is maar een spel.

Een nieuwe dag zal komen, alles zal weer terugkeren,

Maar ik zal je nooit begrijpen.

Je kust hem tot de ochtend, tot de ochtend,

Je kust hem - het is maar een spel.

Ik roep je na: "Kom terug, stop!"

Maar je speelt weer met je lot.

Verliezen.

Het hart gelooft niet, gelooft niet in afscheiding,

Dat het tijd is om te scheiden.

En het zal niet opwarmen, het zal mij niet verwarmen

Je tedere handen zijn warm.

Daar, ver, ver weg, herinner me en vergeet.

Laat het je niet storen, val je niet lastig

Afscheid, bitterheid en verdriet.

Refrein:

Je kust hem tot de ochtend, tot de ochtend,

Je kust hem - het is maar een spel.

Een nieuwe dag zal komen, alles zal weer terugkeren,

Maar ik zal je nooit begrijpen.

Je kust hem tot de ochtend, tot de ochtend,

Je kust hem - het is maar een spel.

Ik roep je na: "Kom terug, stop!"

Maar je speelt weer met je lot.

Verliezen.

Je kust hem tot de ochtend, tot de ochtend,

Je kust hem - het is maar een spel.

Een nieuwe dag zal komen, alles zal weer terugkeren,

Maar ik zal je nooit begrijpen.

Je kust hem tot de ochtend, tot de ochtend,

Je kust hem - het is maar een spel.

Ik roep je na: "Kom terug, stop!"

Maar je speelt weer met je lot.

Je speelt met het lot.

Door mijn eigen lot.