Готы идут на рим - Андем

Солнце играет на железных браслетах,

Ветер гуляет, поёт в волосах.

На задворках прогнившей державы

Рождается то, что сотрёт её в прах.

В чащах жестокой и дикой Европы

Растёт злая сила на стали штыков.

Вскормлена дикою волчью кровью,

В ней воля к жизни и сила богов!

Готы идут на Рим!

Гарь и пожарища дым!

Кровью наполнят моря

Дети снегов и огня!

Старое будет золой,

И унесёт ветер злой

Души проклятых людей —

Вновь победит кто сильней!

Воинский клич и победные крики,

Стаи волков рвут на части овец.

Сонный народ слишком поздно очнулся,

Чтобы увидеть свой скорбный конец.

Солнце застыло над павшей империей,

Ветер не дует, навеки затих.

Пламя пожаров — рубеж тех столетий,

Что помнили город по имени Рим!

De zon speelt op ijzeren armbanden,

De wind loopt, zingt in het haar.

In de achtertuinen van een verrotte staat

Er wordt iets geboren dat het tot stof zal uitwissen.

In het struikgewas van wreed en wild Europa

Een kwade kracht groeit op het staal van de bajonetten.

Gevoed met bloed van wilde wolven

Het heeft de wil om te leven en de kracht van de goden!

De Goten komen naar Rome!

Sintel en vuurzee rook!

De zeeën zullen zich vullen met bloed

Kinderen van sneeuw en vuur!

Het oude zal as zijn

En de boze wind zal wegnemen

Zielen van verdoemde mensen

Nogmaals, wie sterker is, wint!

Oorlogskreet en overwinningskreten

Trossen wolven scheuren schapen aan stukken.

Slaperige mensen werden te laat wakker

Om je droevige einde te zien.

De zon bevroor over het gevallen rijk

De wind waait niet, hij is voor altijd opgehouden.

De vlam van vuren is de grens van die eeuwen,

Dat ze zich de stad Rome herinnerden!