Дочь лунного света - Андем

Шепчет лес ночной

Тихо имя той,

Что до срока спит.

Её чуткий сон

Королева-Ночь

Бережно хранит.

Остынут краски лета,

Границы светлых дней.

Сквозь луч лунного света

Вновь жизнь вернётся к ней.

Я помню всё: какой была,

Свою жизнь — она ушла…

В небе вновь взошла луна.

Встретит ночь мягким серебром.

Уходи и забудь о нём,

Кто разбил чувств твоих хрусталь.

Исчезай и не вспоминай!

Ты тенью невесомой

Исчезнешь в темноте.

Свободой незнакомой

Растаешь в пустоте.

Я помню всё: какой была,

Свою жизнь — она ушла…

В небе вновь взошла луна.

Опять настанет время,

Когда луна взойдёт,

И Королева Ночи

Вновь жизнь тебе вернёт.

Я помню всё: какой была,

Свою жизнь — она ушла…

В небе вновь взошла луна.

Мне не забыться вечным сном,

Серебристым лунным сном,

Память не убить о нём.

Ночь не подарит мне покой!

Вечно будет образ мой

Жить под полною луной!

Het nachtbos fluistert

Stil is de naam van de ene

Dat hij slaapt tot de deadline.

Haar gevoelige droom

Nachtkoningin

Bewaart zorgvuldig.

Koele kleuren van de zomer

Grenzen van heldere dagen.

Door de straal van maanlicht

Het leven zal weer naar haar terugkeren.

Ik herinner me alles: wat het was,

Haar leven - ze is weg...

De maan kwam weer aan de hemel.

Zal de nacht ontmoeten met zacht zilver.

Ga weg en vergeet hem

Die het kristal van je gevoelens brak.

Verdwijnen en niet meer herinneren!

Je bent een gewichtloze schaduw

Je zal verdwijnen in de duisternis.

Onbekende vrijheid

Je groeit op in de leegte.

Ik herinner me alles: wat het was,

Haar leven - ze is weg...

De maan kwam weer aan de hemel.

De tijd komt weer

Als de maan opkomt

En de koningin van de nacht

Het zal je je leven teruggeven.

Ik herinner me alles: wat het was,

Haar leven - ze is weg...

De maan kwam weer aan de hemel.

Ik kan de eeuwige slaap niet vergeten

Zilveren maan droom

De herinnering aan hem kan niet worden gedood.

De nacht zal me geen rust geven!

Mijn beeld zal voor altijd zijn

Leef onder de volle maan!