Тюбик - Алёна Апина

Я повстречала его весной

Он был художник почти известный

И целовались мы под сосной

И он женился, поскольку честный.

Он был не грубый, он пил не много

Такое счастье лишь раз бывает

Одно смущало, почистит зубы

И вечно тюбик не закрывает.

Но я внимания сперва не обращала

Такой мужчина мне небом даден

И всё по-бабьи ему прощала

Всё, даже тюбик, будь он неладен.

А он рисуя впадал в нирвану

То вдруг обнимет, люблю, говорит и баста

То вдруг проказник затащит в ванну

Ik ontmoette hem in de lente

Hij was een bijna beroemde kunstenaar

En we kusten onder de pijnboom

En hij trouwde omdat hij eerlijk was.

Hij was niet onbeleefd, hij dronk niet veel

Zo'n geluk gebeurt maar één keer

Een beschaamd, poets je tanden

En de buis sluit nooit.

Maar eerst lette ik niet op

Zo iemand is mij door de hemel gegeven

En vergaf hem als een vrouw

Alles, zelfs een buis, zij het verkeerd.

En tijdens het tekenen viel hij in nirvana

Dan knuffelt hij ineens, lief, zegt en dat is het

Dan sleept de grappenmaker je ineens het bad in