For What It's Worth - Allan Taylor, Beo Brockhausen, Hans-Joerg Maucksch

We sent our postcards saying «wish you were here»

And then made love under the boardwalk pier

I got it wrong and you started to cry

I said I loved you but it was a lie

You were gentle and I was rough

I was talking big and acting tough

Now I’ve forgotten your name, it was so long ago

We were two young kids with no place to go

No place to go

We lost touch I had the world to see

I didn’t think of you did you think of me

When you fell in love was he good and kind

Like I should have been for your first time

I should have got you a ring from the trinket stall

And drawn a heart with and arrow on the boardwalk wall

Maybe got you a flower to weave in your hair

I should have done something that was tender to show that I cared

To show that I cared

That’s the way life sometimes goes

How life can change nobody knows

For what it’s worth and come what may

I’m feeling bad when I think of that day

Young love should be pure and true

And I should have been so good for you

Do you remember the kid who got it all wrong

Well that kid’s now a man and he’s writing this song

I’m composing these words, I’m trying to tell you somehow

I didn’t love you then, but I love you now

That’s the way life sometimes goes

How life can change nobody knows

Nobody knows, nobody knows

How things can change, nobody knows

We stuurden onze ansichtkaarten met de tekst "wish you were here"

En bedreef toen de liefde onder de promenadepier

Ik had het mis en je begon te huilen

Ik zei dat ik van je hield, maar het was een leugen

Jij was zachtaardig en ik was ruw

Ik praatte groot en gedroeg me stoer

Nu ben ik je naam vergeten, het is zo lang geleden

We waren twee jonge kinderen die nergens heen konden

Geen plek om naartoe te gaan

We verloren het contact Ik had de wereld om te zien

Ik dacht niet aan jou, maar jij dacht aan mij

Toen je verliefd werd, was hij goed en aardig

Zoals ik voor de eerste keer had moeten zijn

Ik had een ring voor je moeten halen bij de snuisterijenkraam

En tekende een hart met een pijl op de promenademuur

Misschien heb je een bloem om in je haar te weven

Ik had iets moeten doen dat teder was om te laten zien dat het me iets kon schelen

Om te laten zien dat ik om je gaf

Zo gaat het leven soms

Hoe het leven kan veranderen weet niemand

Voor wat het waard is en wat er ook gebeurt

Ik voel me slecht als ik aan die dag denk

Jonge liefde moet puur en waar zijn

En ik had zo goed voor je moeten zijn

Herinner je je de jongen nog die het helemaal verkeerd had?

Nou, die jongen is nu een man en hij schrijft dit nummer

Ik ben deze woorden aan het schrijven, ik probeer het je op de een of andere manier te vertellen

Ik hield toen niet van je, maar ik hou nu van je

Zo gaat het leven soms

Hoe het leven kan veranderen weet niemand

Niemand weet het, niemand weet het

Hoe dingen kunnen veranderen, weet niemand