Слеза скатилась - Александр Закшевский

Притормози, водитель, ну постой же,

Я выйду здесь, мне некуда спешить.

Ты у колодца стань мне, если можно,

Воды студёной мне б сейчас испить!

Спасибо, друг, премного благодарен!

Давай, езжай!

Счастливого пути!

А я пройдусь, поди, ещё не барин,

И, коль, не так что, ты меня прости!

Припев:

Слеза скатилась, я отвернулся,

Давно я не был здесь, давно,

Деревня, ты мне часто снилась!

Мой дом родной, моё крыльцо!

Машина вдаль умчалась и пропала,

Я распахнул пошире воротник.

Мне что-то стало воздуха, вдруг, мало,

И задыхаться начал, как старик.

Заброшены дворы стоят повсюду,

Колодец пуст, в нём даже нет ведра.

Три дома здесь жилых на всю округу,

Деревня вся, как будто, умерла.

Припев:

Слеза скатилась, я отвернулся,

Давно я не был здесь, давно,

Деревня, ты мне часто снилась!

Мой дом родной, моё крыльцо!

Сказать по правде, братцы, дрожь пробрала,

Отнялась речь, я онемев стою.

А слева, сзади, спереди и справа,

Дома вросли в густую крапиву.

И мой стоит заброшенный, разбитый,

Поодаль, тут же рядом, в стороне.

Покинут всеми, мною позабытый,

Но он, как прежде, очень дорог мне!!!

Припев:

Слеза скатилась, я отвернулся,

Давно я не был здесь, давно!

Деревня, ты мне часто снилась,

Мой дом родной, моё крыльцо!

Деревня, ты мне часто снилась,

Мой дом родной, моё крыльцо!

Vertraag, chauffeur, kom op,

Ik ga hier weg, ik heb nergens om me te haasten.

Je staat bij de bron voor mij, indien mogelijk,

Ik zou nu koud water drinken!

Bedankt vriend, wordt zeer gewaardeerd!

Komaan ga!

Goede reis!

En ik zal een wandeling maken, ik ben nog geen heer,

En als het niet zo is, vergeef me!

Refrein:

Een traan rolde naar beneden, ik wendde me af,

Ik ben hier al lang niet meer geweest, lange tijd,

Village, ik heb vaak over je gedroomd!

Mijn huis is van mij, mijn veranda!

De auto reed de verte in en verdween,

Ik deed mijn kraag wijder open.

Iets werd lucht voor mij, plotseling, niet genoeg,

En hij begon te stikken als een oude man.

Verlaten werven zijn overal,

De put is leeg, er zit niet eens een emmer in.

In de hele wijk worden hier drie huizen bewoond,

Het hele dorp leek dood.

Refrein:

Een traan rolde naar beneden, ik wendde me af,

Ik ben hier al lang niet meer geweest, lange tijd,

Village, ik heb vaak over je gedroomd!

Mijn huis is van mij, mijn veranda!

Om de waarheid te zeggen, broeders, ik beefde,

De spraak houdt op, ik sta sprakeloos.

En naar links, achter, voor en rechts,

Huizen zijn uitgegroeid tot dichte brandnetels.

En de mijne is verlaten, gebroken,

Weg, ernaast, opzij.

Door iedereen verlaten, door mij vergeten,

Maar hij is me net als vroeger heel dierbaar!!!

Refrein:

Een traan rolde naar beneden, ik wendde me af,

Ik ben hier al lang niet meer geweest, heel lang!

Dorp, ik heb vaak van je gedroomd

Mijn huis is van mij, mijn veranda!

Dorp, ik heb vaak van je gedroomd

Mijn huis is van mij, mijn veranda!