Безответная любовь - Александр Закшевский

С тобой мы познакомились случайно,

Судьба свела нас, счастью вопреки.

Но тополь под твоим окном, густою кроною качая,

Пророчил, нам разлуку впереди.

Ты так прекрасна и чиста, твои глаза, твоя улыбка,

Ну, кто придумал эту боль, безответную любовь.

Припев:

Безответная любовь, сердце — раненая птица,

Вновь в окно моё стучится, унося покой и сон.

Как прожить мне без тебя, дни проходят вереницей,

Неужели повторится, безответная любовь.

Проигрыш

Но вот в один осенний, знойный вечер,

Прости, я не могу, сказала ты.

Закончились на этом наши встречи,

И оборвались все мои мечты.

Я так скучаю по тебе, мне образ твой ночами снится,

Как же так могло случиться, что чужие мы теперь.

Припев:

Безответная любовь, сердце — раненая птица,

Вновь в окно моё стучится, унося покой и сон.

Как прожить мне без тебя, дни проходят вереницей,

Неужели повторится, безответная любовь.

Речетатив:

Моя любовь к тебе осталась без ответа,

И на вопрос: «Ну, как же так?», не слышу я ответа.

Твоя улыбка, нежный взгляд, всегда перед глазами,

Но оказалось счастье лишь не сбывшимися мечтами.

Ты не перестаёшь ночами долгими мне сниться,

Но знаю, тем мгновеньям никогда не повториться.

В душе живёт надежда, а в сердце стонет боль…

Но мне теперь осталась лишь…

Припев:

Безответная любовь, сердце — раненая птица,

Вновь в окно моё стучится, унося покой и сон.

Как прожить мне без тебя, дни проходят вереницей,

Неужели повторится, безответная любовь.

We hebben je toevallig ontmoet

Het lot bracht ons samen, gelukkig desondanks.

Maar de populier onder je raam, trillend met een dikke kroon,

Hij profeteerde dat scheiding voor ons ligt.

Je bent zo mooi en puur, je ogen, je glimlach,

Nou, wie heeft deze pijn, onbeantwoorde liefde uitgevonden.

Refrein:

Onbeantwoorde liefde, het hart is een gewonde vogel

Weer op mijn raam kloppen, rust en slaap wegnemen.

Hoe kan ik leven zonder jou, de dagen gaan voorbij in een string,

Zal het weer gebeuren, onbeantwoorde liefde.

verliezen

Maar op een herfst, zwoele avond,

Het spijt me, ik kan niet, zei je.

Onze ontmoetingen eindigden hiermee,

En al mijn dromen werden afgebroken.

Ik mis je zo erg, ik droom 's nachts van je beeld,

Hoe kon het gebeuren dat we nu vreemden zijn.

Refrein:

Onbeantwoorde liefde, het hart is een gewonde vogel

Weer op mijn raam kloppen, rust en slaap wegnemen.

Hoe kan ik leven zonder jou, de dagen gaan voorbij in een string,

Zal het weer gebeuren, onbeantwoorde liefde.

Recitatief:

Mijn liefde voor jou bleef onbeantwoord

En op de vraag: “Nou, hoe is het?”, hoor ik geen antwoord.

Je glimlach, zachte blik, altijd voor mijn ogen,

Maar geluk bleek slechts onvervulde dromen te zijn.

Je stopt niet met dromen tijdens lange nachten,

Maar ik weet dat die momenten nooit meer zullen gebeuren.

Hoop leeft in de ziel, en pijn kreunt in het hart...

Maar nu heb ik alleen nog...

Refrein:

Onbeantwoorde liefde, het hart is een gewonde vogel

Weer op mijn raam kloppen, rust en slaap wegnemen.

Hoe kan ik leven zonder jou, de dagen gaan voorbij in een string,

Zal het weer gebeuren, onbeantwoorde liefde.