Золотая Це-Це - Александр Новиков

Было тяжело и душно,

А наутро выпал снег.

И была ее подушка

Все еще во сне.

Где замки, полы и стенки

Вышвырнуты вон,

Где она была туземкой

Голой среди волн.

И глядела то и дело

В ласковую синь.

А его корабль белый

Был простым такси.

Замер, не захлопнув дверцу,

На чужом крыльце.

И ее во сне кусала в сердце

Золотая Це-Це.

Золотая Це-Це.

Це-Це.

Це-Це.

И ресницы были — крылья

Полуночных сов.

И душа дышала пылью

Белых парусов.

А у той, другой, подушка

Со свинцом в лице.

И у ней считалась просто мушкой

Золотая Це-Це.

Золотая Це-Це.

Це-Це.

Це-Це.

Через ночь вела крутая

Лестница-змея.

Тот, в ночи блудил, плутая —

Был, конечно, я.

И по мне во сне жужжала

Как о подлеце,

И туземке в сердце била жалом

Золотая Це-Це.

Золотая Це-Це.

Це-Це.

Це-Це.

Het was hard en benauwd

En 's morgens sneeuwde het.

En daar was haar kussen

Nog steeds in een droom.

Waar zijn de kastelen, vloeren en muren

eruit gegooid

Waar was ze een inboorling?

Naakt tussen de golven.

En keek af en toe

In zacht blauw.

En zijn schip is wit

Was maar een taxi.

Bevriezen zonder de deur dicht te slaan,

Op andermans veranda.

En in een droom beet ze in het hart

Gouden Tse-Tse.

Gouden Tse-Tse.

Tse-tse.

Tse-tse.

En de wimpers waren vleugels

Middernacht uilen.

En de ziel ademde stof

Witte zeilen.

En die andere heeft een kussen

Met lood in het gezicht.

En ze werd beschouwd als gewoon een vlieg

Gouden Tse-Tse.

Gouden Tse-Tse.

Tse-tse.

Tse-tse.

Door de nacht leidde een steile

Slangen ladder.

Degene die 's nachts ontucht pleegde, verdwaald -

Ik was er natuurlijk.

En zoemde voor mij in mijn slaap

Wat dacht je van een schurk?

En de inboorling in het hart klopte met een angel

Gouden Tse-Tse.

Gouden Tse-Tse.

Tse-tse.

Tse-tse.