Уличная красотка - Александр Новиков

Как была бы улица скучна

Да и вечер был из грусти соткан,

Если б не ходила здесь она

И ночной квартал за ней — глазами окон.

А еще ночные тормоза.

Руки нараспах, как весла в лодках…

Кто сказал?

Он правду ей сказал:

Уличная красотка.

Я за ней и рыскал и бродил.

Колесо мое у ног ее вертелось.

Я ее, ей-богу, не любил,

Но хотелось мне, как мне ее хотелось!

В полночи — белесая свеча.

Вспыхнуть ей — да спички нет.

И в такт с походкой

Волосы как воск текли с плеча…

Уличная красотка.

Девочка растрепанная вдрызг,

Дождь тебя ославит в трубах водосточных.

А еще слеза фонарных брызг

На глазах твоих сверкнет звездой полночной.

Путь твой от жилья и до жилья

Спрячет ночь от глаз в своих обмотках.

Девочка не взятая моя.

Уличная красотка.

Hoe saai zou de straat zijn

Ja, en de avond was geweven van verdriet,

Als ze hier niet heen ging?

En het nachtkwartier erachter - door de ogen van de ramen.

En ook nachtremmen.

Armen wijd open als roeispanen in boten...

Wie zei?

Hij vertelde haar de waarheid:

Straat schoonheid.

Ik schuurde en dwaalde achter haar aan.

Mijn wiel draaide aan haar voeten.

Ik hield niet van haar, bij God,

Maar ik wilde het, hoe ik het wilde!

Om middernacht - een witachtige kaars.

Opflakkeren - ja, er is geen match.

En op tijd met de gang

Haar als was stroomde van de schouder ...

Straat schoonheid.

Meisje verfomfaaid tot op de grond,

De regen zal je verheerlijken in de regenpijpen.

En een traan lantaarnspray

Voor je ogen zal het schitteren als een middernachtster.

Jouw weg van huis naar huis

Hij zal de nacht voor zijn ogen verbergen in zijn windingen.

Het meisje is niet van mij.

Straat schoonheid.