В захолустном ресторане - Александр Новиков

В захолустном ресторане,

Где с пятеркой на ура

Громыхают стопарями,

Кто не допили с утра.

Здесь полёт армейской мысли,

Над столами воспарив,

Дым, который коромыслом,

Да навязчивый мотив.

Я сажусь за столик дальний,

Никому я не знаком,

Мой сосед такой скандальный

И напитый коньяком.

Здесь никто его не может,

Говорливого, унять,

Я ему заеду в рожу,

Если станет приставать.

Лихо пьёт и лихо скачет

Весь присутствующий сброд,

На последние без сдачи,

Здесь не мелочный народ.

Винно-водочно-коньячный

Здесь кружит водоворот,

Мой сосед с какой-то клячей

Речи сальные ведёт.

Он, конечно, будет битым,

Здесь на баб особый спрос,

На него глядит сердито

Лейтенант-молокосос.

И в соседа, словно сдуру,

Полетела из угла,

Нет, не тень стрелы Амура,

Ножка дюжего стола.

Я, конечно, озабочен,

Удручён и поражён,

Он, наверно, сильный очень,

Если лезет на рожон.

И под крик магнитофона

Из буфетного угла,

Ах, я лихого солдафона

Извлекаю за рога.

Он, конечно, дело чести,

Защищал, как мог, мундир,

Но в итоге в тёплом месте

Приютил его сортир.

Я плачу за всё без сдачи,

Не доев и не допив,

В спину взгляд соседской клячи,

Как навязчивый мотив.

In een afgelegen restaurant

Waar met vijf met een knal

Ze denderen met haltes,

Die sinds de ochtend niet op zijn met drinken.

Hier is de vlucht van het leger denken,

Zwevend boven de tafels

De rook die spant

Ja, obsessief motief.

Ik ga aan een tafel in de verte zitten,

ik ken niemand

Mijn buurman is zo schandalig

En gedronken met cognac.

Hier kan niemand

Spraakzaam, sussen

Ik sla hem in zijn gezicht

Als hij opstaat.

Beroemde drankjes en beroemde sprongen

Al het gepeupel aanwezig

Voor de laatste zonder overgave,

Er zijn hier geen kleine mensen.

Wijn-wodka-cognac

Er is hier een bubbelbad

Mijn buurman met een soort zeur

Spraak vette leads.

Natuurlijk wordt hij geslagen,

Er is hier een speciale vraag naar vrouwen,

Kijkt hem boos aan

Luitenant melk.

En in een buurman, als dwaas,

Vloog uit de hoek

Nee, niet de schaduw van Cupido's pijl,

Stevige tafelpoot.

Natuurlijk maak ik me zorgen

Neergeslagen en verbaasd

Hij moet heel sterk zijn

Als hij op de rampage klimt.

En onder de schreeuw van een bandrecorder

Uit de buffethoek

Oh, ik ben een onstuimige martinet

Ik haal het er bij de horens uit.

Hij is natuurlijk een erezaak,

Verdedigde, zo goed als hij kon, uniform,

Maar uiteindelijk op een warme plek

Het toilet beschutte hem.

Ik betaal voor alles zonder wisselgeld,

Zonder te eten en niet te drinken,

Achterin, de blik van de zeur van de buren,

Als een obsessief motief.